Fenomenal Oscar: Med Flory in de jaren vijftig: Zijn droombands

Med Flory in de jaren vijftig: Go West Young Med!( Nederlands) Med Flory in the 1950s: Go West Young Med! ( English) Med Flory in the 1950s: His Dream Bands (English) Med Flory in de jaren vijftig: Zijn droombands ( Nederlands)

Een vergeten bandleider en componist heruitgebracht.
MED FLORY IN DE JAREN VIJFTIG: ZIJN DROOMBANDS!
Hans Koert

Med Flory's composities en de nummers die anderen voor hem schreven, lijken wel pure raketbrandstof; de nummers worden afgeschoten en lijken niet meer tot stilstand te komen.( Med's charts and the charts he motivated others to write for him are like pure rocket fuel.). Deel van Med's talent was de vaardigheid om de juiste bandleden te vinden, muzikanten die konden swingen.( Part of Med's gift was a knack for assembling just the right swingers.) Med's volgende band was steeds weer beter dan de voorafgaande, dankzij musici als Al Cohn, Johnny Bello, Doug Mettome, Hal McKusick, Billy Byers, Urbie Green en nog veel meer. Med's leiderschap geeft de term "Dream band", en "droomband" een wel heel bijzondere betekenis. ( Marc Myers Jazz Wax blog )

Fresh Sound CD label: Go West Young Med

In 1954 werd hij en zijn vrouw uitgenodigd om te komen spelen bij het orkest van Ray Anthony. Dit orkest was één van de populairste bands van dat moment en ze toerden drie en een half jaar door alle staten van de VS. Ze bleven tenslotte hangen in Californië. We loved it out there.( = We vonden het een prachtige plek). It was a pretty nice place to live. (= Het was een heerlijke omgeving om te wonen). The climate was perfect and it had a cosmopolitan atmosphere.(= Het klimaat was er perfect en het had een kosmopolitische uitstraling ). So I got a few bucks from my folks and we bought a home. ( = We konden er, dankzij wat geld van mijn ouders, een huis kopen). Hij speelde 30 wekenlang in de Ray Anthony show en in studio-orkesten, die er rondom al die filmstudio’s genoeg waren. Hij speelde in die studio-orkesten voornamelijk baritonsaxofoon. There was so much work in L.A. back then. (= Er was daar in die dagen genoeg werk te vinden). In 1956 richtte Med een eigen orkest op met musici, die in de Ray Anthony band speelden. Met deze band nam hij in maart 1956 vier nummers op, waarin Mat liet horen dat hij ook kan zingen in de snelle eigen compositie: I Love You, That's All. Een jaar later vinden we Med, met Red Kelly en trompettist Al Porcino terug in een aantal shows met het Jazz Wave Orchestra en zes live-opnamen van een concert in Los Angeles worden vastgelegd met dit Flory-Porcino Jazz Wave Orchestra. Deze opnamen staan ook op de heruitgave "Go West Young Med" Helaas was er iets fout gegaan met een microfoon, zodat de geluidsbalans niet optimaal is. Een maand later nemen ze met deze band nogmaals op, nu in de studio, en zonder geluidsproblemen, waarbij Conte Candoli op trompet en Buddy Clark op bas te horen zijn. The Four Brothers revisited (1987): v.l.n.r. Al Cohn - Jimmy Giuffre - Med Flory - Bill Perkins

In 1958 maakt Flory met een band furore tijdens het eerste Monterey Jazz Festival en het optreden slaat in als een bom. Een jaar later speelt hij weer op het festival, maar nu met de Woody Herman band. Ik vond een filmfragment met daarop Med Flory, Sal Nistico, Flip Phillips en Al Cohn gemaakt tijdens een concert in Japan, waarin ze de saxofoonsectie van het Woody Herman orkest, de "Four Brothers", proberen te doen herleven."

De laatste twee opnamen van de heruitgave vallen m.i. wat uit de toon. Ze zijn gespeeld door de Sax Maniacs waarin Med de hobo en de altsax bespeelt, met o.a. Bil Perkins en Bill Holman in de saxsectie en een ritmesectie met Jim Hall, Russ Freeman, Red Mitchell ( andere bronnen melden Red Kelly) en Mel Lewis. De hobo geeft aan het eerste nummer ( Shish-Ka-Bob, (sic)) een Arabische touch; het tweede nummer, de bekende negerspiritual Nobody Knows the Trouble I've Seen, hadden ze, wat mij betreft beter weg kunnen laten, maar hoort, uiteraard, voor de volledigheid erbij te staan. ..... er blijft genoeg over om van te genieten.

De bekende plaat Art Pepper + Eleven waarop Med Flory baritonsax speelt.

Eind jaren vijftig is Med Flory terug te vinden op baritonsaxofoon op de beroemde Art Pepper + Eleven opnamen en in allerlei andere opnamen, zoals met vibrafonist Terry Gibbs, waarvan hieronder een filmfragment te zien is met de band van Terry Gibbs en Birk ( = Dizzy Gillespie) als speciale gast in Smoke 'em Up. Dizzy krijgt hier alle solo-ruimte en Med Flory komt niet tot soleren.

Terry Gibbs Dream Band
De jaren daarna speelt Med o.a. saxofoon in de Supersax groep, gewijd aan de muziek van Charlie Parker en hij gaat acteren in verschillende Tv-programma’s als Bonanza en Lassie en in films ( zoals The Nutty Professor). Hij organiseert de laatste jaren het zgn. Med Flory Jazz & Blues Festival in zijn geboorteplaats Longansport, Indiana. Bekijk de trailer van het afgelopen festival maar eens.

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Als je verhalen over vergeten jazzmusici interessant vindt en je deze Keep Swinging blog regelmatig bezoekt, zou het jammer zijn als je bijdragen als deze, over Med Flory, zou missen. Word daarom vriend van deze Keep Swinging blog en ik houd je op de hoogte van nieuwe bijdragen of interessante concerten, die je zeker zullen interesseren. Meld je aan en je hoort er bij!