Med Flory in de jaren vijftig: Zijn droombands

Med Flory in de jaren vijftig: Go West Young Med!( Nederlands) Med Flory in the 1950s: Go West Young Med! ( English) Med Flory in the 1950s: His Dream Bands (English) Med Flory in de jaren vijftig: Zijn droombands ( Nederlands)

Een vergeten bandleider en componist heruitgebracht.
MED FLORY IN DE JAREN VIJFTIG: ZIJN DROOMBANDS!
Hans Koert

Med Flory's composities en de nummers die anderen voor hem schreven, lijken wel pure raketbrandstof; de nummers worden afgeschoten en lijken niet meer tot stilstand te komen.( Med's charts and the charts he motivated others to write for him are like pure rocket fuel.). Deel van Med's talent was de vaardigheid om de juiste bandleden te vinden, muzikanten die konden swingen.( Part of Med's gift was a knack for assembling just the right swingers.) Med's volgende band was steeds weer beter dan de voorafgaande, dankzij musici als Al Cohn, Johnny Bello, Doug Mettome, Hal McKusick, Billy Byers, Urbie Green en nog veel meer. Med's leiderschap geeft de term "Dream band", en "droomband" een wel heel bijzondere betekenis. ( Marc Myers Jazz Wax blog )

Fresh Sound CD label: Go West Young Med

In 1954 werd hij en zijn vrouw uitgenodigd om te komen spelen bij het orkest van Ray Anthony. Dit orkest was één van de populairste bands van dat moment en ze toerden drie en een half jaar door alle staten van de VS. Ze bleven tenslotte hangen in Californië. We loved it out there.( = We vonden het een prachtige plek). It was a pretty nice place to live. (= Het was een heerlijke omgeving om te wonen). The climate was perfect and it had a cosmopolitan atmosphere.(= Het klimaat was er perfect en het had een kosmopolitische uitstraling ). So I got a few bucks from my folks and we bought a home. ( = We konden er, dankzij wat geld van mijn ouders, een huis kopen). Hij speelde 30 wekenlang in de Ray Anthony show en in studio-orkesten, die er rondom al die filmstudio’s genoeg waren. Hij speelde in die studio-orkesten voornamelijk baritonsaxofoon. There was so much work in L.A. back then. (= Er was daar in die dagen genoeg werk te vinden). In 1956 richtte Med een eigen orkest op met musici, die in de Ray Anthony band speelden. Met deze band nam hij in maart 1956 vier nummers op, waarin Mat liet horen dat hij ook kan zingen in de snelle eigen compositie: I Love You, That's All. Een jaar later vinden we Med, met Red Kelly en trompettist Al Porcino terug in een aantal shows met het Jazz Wave Orchestra en zes live-opnamen van een concert in Los Angeles worden vastgelegd met dit Flory-Porcino Jazz Wave Orchestra. Deze opnamen staan ook op de heruitgave "Go West Young Med" Helaas was er iets fout gegaan met een microfoon, zodat de geluidsbalans niet optimaal is. Een maand later nemen ze met deze band nogmaals op, nu in de studio, en zonder geluidsproblemen, waarbij Conte Candoli op trompet en Buddy Clark op bas te horen zijn. The Four Brothers revisited (1987): v.l.n.r. Al Cohn - Jimmy Giuffre - Med Flory - Bill Perkins

In 1958 maakt Flory met een band furore tijdens het eerste Monterey Jazz Festival en het optreden slaat in als een bom. Een jaar later speelt hij weer op het festival, maar nu met de Woody Herman band. Ik vond een filmfragment met daarop Med Flory, Sal Nistico, Flip Phillips en Al Cohn gemaakt tijdens een concert in Japan, waarin ze de saxofoonsectie van het Woody Herman orkest, de "Four Brothers", proberen te doen herleven."

De laatste twee opnamen van de heruitgave vallen m.i. wat uit de toon. Ze zijn gespeeld door de Sax Maniacs waarin Med de hobo en de altsax bespeelt, met o.a. Bil Perkins en Bill Holman in de saxsectie en een ritmesectie met Jim Hall, Russ Freeman, Red Mitchell ( andere bronnen melden Red Kelly) en Mel Lewis. De hobo geeft aan het eerste nummer ( Shish-Ka-Bob, (sic)) een Arabische touch; het tweede nummer, de bekende negerspiritual Nobody Knows the Trouble I've Seen, hadden ze, wat mij betreft beter weg kunnen laten, maar hoort, uiteraard, voor de volledigheid erbij te staan. ..... er blijft genoeg over om van te genieten.

De bekende plaat Art Pepper + Eleven waarop Med Flory baritonsax speelt.

Eind jaren vijftig is Med Flory terug te vinden op baritonsaxofoon op de beroemde Art Pepper + Eleven opnamen en in allerlei andere opnamen, zoals met vibrafonist Terry Gibbs, waarvan hieronder een filmfragment te zien is met de band van Terry Gibbs en Birk ( = Dizzy Gillespie) als speciale gast in Smoke 'em Up. Dizzy krijgt hier alle solo-ruimte en Med Flory komt niet tot soleren.

Terry Gibbs Dream Band
De jaren daarna speelt Med o.a. saxofoon in de Supersax groep, gewijd aan de muziek van Charlie Parker en hij gaat acteren in verschillende Tv-programma’s als Bonanza en Lassie en in films ( zoals The Nutty Professor). Hij organiseert de laatste jaren het zgn. Med Flory Jazz & Blues Festival in zijn geboorteplaats Longansport, Indiana. Bekijk de trailer van het afgelopen festival maar eens.

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Als je verhalen over vergeten jazzmusici interessant vindt en je deze Keep Swinging blog regelmatig bezoekt, zou het jammer zijn als je bijdragen als deze, over Med Flory, zou missen. Word daarom vriend van deze Keep Swinging blog en ik houd je op de hoogte van nieuwe bijdragen of interessante concerten, die je zeker zullen interesseren. Meld je aan en je hoort er bij!

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Med Flory in the 1950s: His dream bands

Med Flory in de jaren vijftig: Go West Young Med!( Nederlands) Med Flory in the 1950s: Go West Young Med! ( English) Med Flory in the 1950s: His Dream Bands (English) Med Flory in de jaren vijftig: Zijn droombands ( Nederlands)

A forgotten bandleader and componer revisited.
MED FLORY IN THE 1950s: HIS DREAM BANDS!
Hans Koert

Med Flory was one of the most dynamic alto saxophonists, arrangers and bandleaders in the New York and Los Angeles scenes in the 1950s. If you listen to his leadership recordings from the mid- and late-1950s or his work with Terry Gibbs and Dave Pell, you'll be taken aback. I certainly was. Med's charts and the charts he motivated others to write for him are like pure rocket fuel. They take off and don't stop. Part of Med's gift was a knack for assembling just the right swingers. Like a kid who keeps tinkering with hot rods to get them to go faster, louder and cooler, Med routinely assembled groups that out-did the last ones. Musicians impressed into duty (often in the same band) included Al Cohn, Johnny Bello, Doug Mettome, Hal McKusick, Billy Byers, Urbie Green and so many others. Med's leadership dates bring new meaning to his "dream bands. ( Marc Myers Jazz Wax blog )
Label of the Fresh Sound reissue: Go West Young Med

In 1955 Med and his wife Joanie, joined the band of Ray Anthony. This band was one of the best dance orchestras from the 1950s and it toured all around the States for almost three and a half year. Med and Joanie moved to California. We love it out there. It was a pretty nice place to live. The climate was perfect and it had a cosmopolitan atmosphere. So I got a few bucks from my folks and we bought a home. He performed their for 30 weeks in the Ray Anthony show and in studio orchestras, in which he took up the baritone saxophone. There was so much work in L.A. back then. In 1956 Med founded his own orchestra, most musicians from the Ray Anthony orchestra. This band recorded four tracks in March 1956 - in which Med showed that he is could be a vocalist too in a fast played swinging own composition I Love You, That's All. A year later Med, Red Kelly and trumpet player Al Porcino gave some great shows with the Jazz Wave Orchestra and six live tracks recorded in Los Angeles with this Flory-Porcino Jazz Wave Orchestra are to be found too in this compilation. It’s a pity that the sound balance is not very good due to a bad mike placement - a few month later that same band recorded again, now into a studio, which gave a more balanced sound, with some exciting replacement: Conte Candoli is to be heard on trumpet and Buddy Clark on bass. The Four Brothers revisited (1987): f.l.t.r. Al Cohn - Jimmy Giuffre - Med Flory - Bill Perkins

In 1958 Flory performed with a rehearsal band at the first 1958 Monterey Jazz Festival and was a big hit. A year later he would return to play on that same festival with the Woody Herman band. Enjoy a film fragment I found with Med Flory, Sal Nistico, Flip Phillips and Al Cohn at a Japan concert revisiting the Woody Herman "Four Brothers":

The last two tracks are some remarkable recordings by the Sax Maniacs on which Ned plays the oboe and the alto saxophone in a sax line up with great names like Bill Perkins and Bill Holman, featuring a rhythm section with Jim Hall, Russ Freeman, Red Mitchell ( other sources give Red Kelly) and Mel Lewis. The oboe gives the first tune, Shish-Ka-Bob (sic) an Arabic flavor and the negro spiritual Nobody Knows the Trouble I've seen, in my opinion, feds up with this great compilation. A pity ......

The well known Art Pepper + Eleven recording with Med Flory in the sax section on baritone.

In the late 1950s Med Flory took part in the famous Art Pepper + Eleven recordings and in several recording sessions with vibraphone player Terry Gibbs. Love to introduce you to a fragment featuring Terry Gibbs' Band with, as a special guest, Dizzy Gillespie in Smoke 'em Up.

Terry Gibbs Dream Band
During the next decades Med played his saxophone in great bands like Supersax, devoted to the music of Charlie Parker and he became a actor in films ( like The Nutty Professor) and TV-series. Med Flory is still active nowadays. His is the initiator of the Med Flory Jazz & Blues Festival in his birth place Longansport, Indiana. Love to show you a trailer of that festival, so you can hear how he sounds now-a-days.

Med Flory, now in his 80s, is still a sought after musicians in festivals, although he had to cancel some concerts due to health problems - hope he will be with us for a long time. His wife Joanie, he was married with her for 48 years, passed away in January 2001. A great musician, now almost forgotten by the average jazz fan - a shame !!
Hans Koert

keepswinging@live.nl

Some jazz musicians made great music, but seem to be forgotten by now, like Med Flory; the Keep Swinging blog loves to point you to those neglected musicians, so it would be a pity if you missed those contributions. Become a friend of this Keep Swinging blog and keep informed. Please register !

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Med Flory in the 1950s: Go West Young Med

Med Flory in de jaren vijftig: Go West Young Med!( Nederlands) Med Flory in the 1950s: Go West Young Med! ( English) Med Flory in the 1950s: His Dream Bands (English) Med Flory in de jaren vijftig: Zijn droombands ( Nederlands)

A forgotten bandleader and componer revisited.
MED FLORY IN THE 1950s: GO WEST YOUNG MED!
Hans Koert

The introduction to Med Flory must have been somewhere during the 1960s or 1970s, as I was an admirer of the Bonanza TV-series that was on Dutch television, broadcasted by the KRO, who scheduled this series for almost ten years ( 1963 - 1972 ). Med Flory was to be seen in just four episodes, so I really don't remember him. He also appeared in the famous Lassie series, very popular in those days and to be seen on Dutch TV-network too by the NCRV network between 1962 and 1980 - well - I don't remember him either - last month I was introduced to a complete other side of this actor - his biggest love - music - as a band leader, jazz saxophone player and, above all, a great composer.

Med Flory in one of the Bonanza programs.

Med Flory is perhaps best known as the co-founder of Supersax, the commercially successful reed ensemble started in 1972 that plays transcriptions of Charlie Parker's solos. But before Supersax, Med was one of the most dynamic alto saxophonists, arrangers and bandleaders on the New York and Los Angeles scenes in the 1950s. If you listen to his leadership recordings from the mid- and late-1950s or his work with Terry Gibbs and Dave Pell, you'll be taken aback. I certainly was. ( Marc Myers in zijn Jazz Wax blog )

Med Flory next to his wife Joanie ( fv.l.t.r.: Med Flory - Joanie Durelle - Henri Fonda and Joe Maini jr.)

Med Flory was born in August 1927 in Longansport, Indiana. His full front name was Meredith, but he wasn 't very happy with that. When I was a kid, no one could pronounce it, so they called me "Mary". I'd get the heck kicked out of me. One day my junior high school coach said "Hey Med, come over here". So I grabbed that nickname. As a kid he was fascinated by the big bands of Benny Goodman, Artie Shaw, Charlie Barnet, Glenn Miller and the Dorsey Brothers and at nine he got his first clarinet. He must have received his musical talents from his mother, who played, as a teenager the organ at the silent movies. She also could improvise. She was twice the musician I'd ever be. He made his debut in Claude Thornhill's band as a replacement for Dick Hafer, who left the band and with that band he made his first recordings, April 1953. In an interview, made not so long ago, he remembers these days touring around with the Claude Thornhill band, ........... Well listen to it !!

During the early 1950s he played in Woody Herman's band and in the Art Mooney's band, where he married the girl vocalist Joan Durelle.

Med Flory

In 1954 he recorded with an own band, featuring several musicians he had met in the Herman band, like Urbie Green, Hal McKusick, Teddy Kotick and Al Cohn - the latter was responsible for some of the compositions in the bands first recordings: No Thanks and The Fuzz; Med Flory composed the other two February 1954 tracks: Straight Ahead and Three Times Ahead. When I first heard Med Flory and his Orchestra performing Straight Ahead it hit me and first I thought it was one of those great bands from the 1950s, like Woody Herman's - no is was Med Flory's! - never heard about him. Med adored Al Cohn: Al's writing and playing was above most everyone else, he told Marc Myers in an interview, when he asked him what favorite tenor saxophone player he had at the time. Al Cohn and Med Flory

These and other tracks were reissued on a 2001 Fresh Sound release titled Go West Young Med! - Med Flory and his orchestras 1954 - 1959. It isn 't so strange that his band sounded like Woody Herman as you know that most musicians he played with were products from that great band - in May 1954 Med was part of the so-called Runaway Herd from Dick Collins. ( Horn of Plenty). Med Flory was a sought after saxophone player and is to be heard on numerous big bands recordings from this period, like recordings with Lucky Millinder, Nat Pierce and Urbie Green. Enjoy a fragment of one the recordings with Urbie Green Octet, August 1954: Lullaby of Birdland.

In October 1954 Med and his wife Joanie were asked to join the Ray Anthony band - one of the most popular dance bands of the States in those years. They toured around for three and a half year before they settled in California. About that period I love to tell you more in another contribution: Med Flory in the 1950s: His Dream bands.

Hans Koert
keepswinging@live.nl

As you love to read about stories of almost forgotten jazzmusicians like Med Flory and you love to do that at the Keep Swinging blog, it would be a pity if you missed certain contributions. Become a vriend of this Keep Swinging blog en we'l inform you. Please register !


Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Med Flory in de jaren vijftig: Go West Young Med!

Med Flory in de jaren vijftig: Go West Young Med!( Nederlands) Med Flory in the 1950s: Go West Young Med! ( English) Med Flory in the 1950s: His Dream Bands (English) Med Flory in de jaren vijftig: Zijn droombands ( Nederlands)

Een vergeten bandleider en componist heruitgebracht.
MED FLORY IN DE JAREN VIJFTIG: GO WEST YOUNG MED!
Hans Koert

Ooit moet ik in de jaren zestig of zeventig van de vorige eeuw Med Flory gezien hebben, aangezien ik een liefhebber was van de Western serie Bonanza, die wekelijks op de televisie te zien was. Deze serie werd bijna tien jaar lang, tussen 1963 en 1972, door de KRO uitgezonden. Med Flory schijnt in een aantal afleveringen meegespeeld te hebben, maar ik herinner me dat niet. Hij speelde ook wel eens in de populaire serie Lassie, waarop de NCRV ons van 1962 tot 1980 plezierde; afgelopen maand kwam ik zijn naam tegen, maar nu op een heruitgave van zijn vroegste plaatopnamen: als jazzsaxofonist, bandleider en componist - zijn grote passie.

Med Flory in één van de Bonanza afleveringen.

Med Flory is wellicht het meest bekend geworden als medeoprichter van de groep Supersax, het commericeel succesvolle blazersensemble, dat in 1972 uitgeschreven solo's van Charlie Parker als thema's ging gebruiken. Maar daarvoor, in de jaren vijftig, was Med al één van de meest dynamische altsaxofonisten. Hij maakte naam als arrangeur en bandleider in de New York en Los Angeles jazzscene. Als je naar zijn opnamen luistert, die onder zijn leiderschap gemaakt zijn, midden en eind jaren vijftig, of zijn werk met de bands van Terry Gibbs en Dave Pell opzet, dan raak je snel geboeid door zijn muziek; ik in ieder geval wel. ( Marc Myers in zijn Jazz Wax blog ) ( in vertaling )

Med Flory naast zijn vrouw Joanie ( v.l.n.r.: Med Flory - Joanie Durelle - Henri Fonda en Joe Maini jr.)

Med Flory werd geboren in augustus 1927 in Longansport, Indiana als Meredith Flory, maar die voornaam werd in de buurt al snel verbasterd tot Mary en zo en daar baalde hij stevig van. When I was a kid, no one could pronounce it, so they called me "Mary". (= Als kind kon niemand mijn naam uitspreken en noemde me "Mary"). I'd get the heck kicked out of me. (= Ik werd daar helemaal gek van). One day my junior high school coach said "Hey Med, come over here". (= Op een dag zei mijn groepsleraar "Hé Med, kom eens hier!"). So I grabbed that nickname. (= Ik ben die naam blijven gebruiken). Als kind was hij geboeid door de muziek van Benny Goodman, Artie Shaw, Charlie Barnet, Glenn Miller en de Dorsey Brothers en dus is het niet vreemd dat hij klarinet ging spelen. Zijn muzikale talenten moet hij van zijn moeder gekregen hebben, die als tiener orgel speelde bij de stomme film. She (also) could improvise. (= Ze kon (ook) improviseren). She was twice the musician I'd ever be ( = Ze was tweemaal zoveel muzikant als ik). Hij debuteerde in het orkest van Claude Thornhill als vervanger voor Dick Hafer, die de band verliet; een band waarmee hij in april 1953 ook zijn eerste opnamen maakte. In een interview, onlangs gemaakt, herinnert hij deze dagen vol lange tournees en drugs ..... Luister maar!

In de jaren vijftig speelde hij een aantal jaren in de Woody Herman band en bij Art Mooney. Hier werd hij verliefd op de zangeres, Joan Durelle en trouwde met haar.

Med Flory

In 1954 nam hij voor het eerst nummers op onder eigen naam, met verschillende collega's, die ook in de band van Woody Herman zaten, zoals Urbie Green, Hal McKusick, Teddy Kotick en Al Cohn - de laatste was verantwoordelijk voor een tweetal composities, die werden vastgelegd: No Thanks en The Fuzz; Med Flory zelf tekende voor de andere twee nummers: Straight Ahead en Three Times Ahead. Het eerste nummer dat ik ooit hoorde van Med Flory and his Orchestra was dat Straight Ahead en ik was meteen gefascineerd door deze swingende bigband; bigband muziek, duidelijk beinvloed door Woody Herman, zoals je dat tegenwoordig maar zelden meer hoort. Med verafgode Al Cohn: Al's writing and playing was above most everyone else" ( = de muziek van Al (Cohn) zijn composities en spel was het allerbeste), zei hij tegen Marc Myers, toen die hem vroeg welke tenorsaxofonist hem het meest fascineerde in die tijd.

Al Cohn en Med Flory

Deze nummers en de andere composities, die Med Flory onder eigen naam maakte, vind je op de CD Go West Young Med! - Med Flory and his orchestras 1954 - 1959, in 2001 opnieuw uitgebracht door Fresh Sound. Natuurlijk is het begrijpelijk dat de "sound" van Woody Herman terug te horen is in Med Flory's eerste opnamen - de band bestond immers uit musici, die ook in de Woody Herman band speelden of gespeeld hadden. In mei 1954 maakte Med deel uit van de zogenaamde Runaway Herd van Dick Collins, vastgelegd op het album Horn of Plenty. Med Flory was een veelgevraagd saxofonist in die dagen en je vindt hem dan ook terug in allerlei bigband opnamen uit die tijd met bands als die van Lucky Millinder, Nat Pierce en Urbie Green. Het volgende fragment komt van zo'n opnamen, deze keer met het Urbie Green Octet, uit augustus 1954: Lullaby of Birdland.

In oktober 1954 worden Med en zijn vrouw Joanie gevraagd om bij het orkest van Ray Anthony te komen spelen, toendertijd één van de meest succesvolle dansbands van de VS. Hiermee toerden ze drie en een half jaar rond in alle hoeken en gaten van Amerika en bleven tenslotte in Californië plakken. Over die periode vertel ik in een volgende bijdrage: Med Flory in de jaren vijftig: Zijn droombands.

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Als je verhalen over vergeten jazzmusici interessant vindt en je deze Keep Swinging blog regelmatig bezoekt, zou het jammer zijn als je bijdragen zou missen. Word daarom vriend van deze Keep Swinging blog en ik houd je op de hoogte van nieuwe bijdragen of jazz nieuws, dat je zeker zal interesseren. Meld je aan en je hoort er bij!


Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions