Frits Landesbergen, vibrafonist, speelt in Porgy en Bess ( Nederlands) Frits Landesbergen, vibraphone player, live in Porgy en Bess ( English )Na ruim 20 jaar eindelijk in Terneuzen beland.
FRITS LANDESBERGEN, VIBRAFONIST, SPEELT IN PORGY EN BESS
Hans Koert
Frits Landesbergen trad afgelopen weekend op met zijn kwartet in Porgy en Bess - Terneuzen. Meer dan twintig jaar geleden kon hij, vanwege winterse omstandigheden, niet bij het geplande Nieuwjaarsconcert zijn met Pim Jacobs. Ik kreeg mijn auto met geen mogelijkheid de dijk op, herinnerde hij zich - Ik ben blij dat ik eindelijk een keer hier kan spelen. Vorige week speelde ik nog met Monty Alexander, die Porgy en Bess roemde om haar sfeer.
Frits Landesbergen in Porgy en Bess ( maart 2010) ( foto: Hans Koert) Frits Landesbergen had zijn kwartet meegebracht met daarin gitarist Martijn van Iterson, bassist Frans van Geest en slagwerker Dré Pallemaerts ( die zijn zoon weer meegenomen had - jong geleerd is oud gedaan!). Frits Landesbergen, niet te verwarren met oom "Frits" (1932), eveneens vibrafonist ( en pianist), oprichter van de Frits Landesbergen Big Band, werd geboren in 1961 in Voorschoten en speelt vibrafoon en slagwerk ( het laatste instrument was tijdens dit concert exclusief voorbehouden aan Dré). Hij werd al meerdere malen onderscheiden, zoals met de belangrijke Wessel Ilcken prijs, de Pall Mall Swing Award en hij begeleidt musici als eerder genoemde Monty Alexander, Madeline Bell, Louis Van Dyke, The Rosenberg Trio en Joke Bruijs.
Frits Landesbergen Quartet: v.l.n.r. Martijn van Iterson - Frits Landesbergen - Dré Pallemaerts - Frans van Geest. ( foto: Hans Koert)Martijn van Iterson is één van de beste gitaristen van ons land en won tijdens één van de laatste North Sea festivals de prestigieuze Bird Award. Zowel Frans van Geest als Dré Pallemaerts, de laatste is afkomstig uit Mechelen, vormen een hecht ritmesectie. Hoewel Frits tijdens het concert veronderstelde dat Dré geen enkele scholing in drummen gehad zou hebben, kan ik melden, dat hij op de Antwerpse muziekacademie gezeten heet en in de VS les gehad heeft van niemand minder dan Jeff Hamilton. Frans van Geest, de bassist, is net als Martijn, lid van het Jazz Orchestra of the Concertgebouw.
Martijn van Iterson ( foto: Hans Koert)Toen Frits een aantal jaar geleden zelf een kwartet wilde oprichten, vroeg hij een aantal vrienden en collega's, die hij zeer bewonderde om hun improvisatievermogen.
Het kwartet begon de eerste set met een nummer, een aanvulling op de standard You And The Night And The Music, getiteld And The Blues, gevolgd door Wiener Blues, waarbij Martijn van Iterson in zijn solo geraffineerd het thema van de Hanna en Barbera Flintstones cartoons verweefde. In Mister R. herinnerde Frits zijn vriend Eric M. die onlangs overleed - er zomaar tussen uit piepte ........ De eerste set werd afgesloten met een compositie van Frits Landesbergen en Jeroen De Rijk ( zoals de meeste nummers tijdens dit concert), getiteld Up and Down, waarschijnlijk gecomponeerd in een lift, merkte Frans droog op. Voor de zoon van Dré op tijd, want de batterij van zijn DVD-speler begon leeg te geraken.
Frans van Geest ( foto: Hans Koert)
Frans van Geest ( foto: Hans Koert)De tweede set opende met het nummer Summer Night, dat Chick Corea in de jaren tachtig als walsje met zijn Akoustic Band speelde, nu omgevormd tot een gewone vierkwartsmaat. Bij het volgende nummer, de Kees Hoogendijk blues, liet Frits en zijn kwartet horen dat ze vreemde maatsoorten niet schuwen: de vijfkwarts maat. Ik heb er wel eens mensen op zien dansen ..., maar dat raad ik niemand aan .... waarschuwde Frits op voorhand: Niet doen dus - je weet niet wat je meemaakt. In zijn vibrafoonsolo kon Frits het niet laten één van de bekendste vijfkwartscomposities te citeren: Dave Brubeck's Take Five.
Martijn van Iterson ( foto: Hans Koert)
Het nummer, Mr. T verscheen, als Doelen Blues, net als de meeste nummers tijdens dit concert, op Frits' laatste plaat getiteld De Doelen Session. In het nummer I Fall In Love Too Easily opende Martijn van Iterson met een schitterend solostuk en Frans Van Geest en Frits Landesbergen maakten diepe indruk in een schitterend duet - één van de hoogtepunten van de avond. Het nummer Giant Steps Blues refereerde uiteraard aan het beroemde nummer van Coltrane: Het heet Giant Steps Blues omdat het voor de kenners, accoorden bevat uit Coltrane's Giant Steps .... en natuurlijk ook voor de niet-kenners. Ondertussen had de DVD speler het nu helemaal begeven, dus hoogste tijd voor de toegift.
Dré Pallemaerts ( foto: Hans Koert)
Als laatste nummer bracht Frits een kleine ode aan de vader van de vibrafonisten, Lionel Hampton met het nummer Sweet Georgia Brown, dat hij in 1938 met Benny Goodman opnam. Hampton was de eerste die met het instrument experimenteerde en in de zomer van 1930 werd het voor het eerst vastgelegd op plaat met de Sebastian New Cotton Club Orchestra van Louis Armstrong. Hij moest alles zelf uitvinden, legde Frits uit, wij konden tenminste nog luisteren naar onze grote voorgangers zoals Red Norvo, Milt Jackson, Gary Burto, Mike Mainieri en, natuurlijk, Lionel Hampton.
Frits Landesbergen, verstopt achter zijn gigantische instrument ( foto: Hans Koert)
Sweet Georgia Brown: Een mooie klassieker waarmee Frits Landesbergen en zijn mannen hun concert in Porgy en Bess het één-na-laatste concert van het seizoen, afsloot: op 15 april 2010 volgt de afsluiter met de Ploctones o.l.v. VPRO-Boy Edgar prijswinnaar Anton Goudsmit.
Frits Landes....
Het was leuk om weer eens de vibrafoon op zo'n hoog niveau te horen bespelen - een instrument
dat hoort bij het swingtijdperk, maar qua bespelers met zijn tijd is meegegaan. Frits bouwt zijn instrumenten zelf en het was grappig te ontdekken dat de vibes waarop hij speelde al dienst deed toen hij als jonge bespeler optrad als lid van The Magic Vibes in het Wapen van Voorschoten ergens begin jaren negentig - alleen zijn naam op de voorkant heeft de tand des tijds niet in zijn geheel doorstaan.......... ( foto uit: De Leidse Jazz Geschiedenis van 1899 - 2009 - Cees Mentink.
Wil je niets missen van de Keep Swinging blog, meld je dan aan voor de wekelijkse nieuwsbrief.
Martijn van Iterson ( foto: Hans Koert)Het nummer, Mr. T verscheen, als Doelen Blues, net als de meeste nummers tijdens dit concert, op Frits' laatste plaat getiteld De Doelen Session. In het nummer I Fall In Love Too Easily opende Martijn van Iterson met een schitterend solostuk en Frans Van Geest en Frits Landesbergen maakten diepe indruk in een schitterend duet - één van de hoogtepunten van de avond. Het nummer Giant Steps Blues refereerde uiteraard aan het beroemde nummer van Coltrane: Het heet Giant Steps Blues omdat het voor de kenners, accoorden bevat uit Coltrane's Giant Steps .... en natuurlijk ook voor de niet-kenners. Ondertussen had de DVD speler het nu helemaal begeven, dus hoogste tijd voor de toegift.
Dré Pallemaerts ( foto: Hans Koert)Als laatste nummer bracht Frits een kleine ode aan de vader van de vibrafonisten, Lionel Hampton met het nummer Sweet Georgia Brown, dat hij in 1938 met Benny Goodman opnam. Hampton was de eerste die met het instrument experimenteerde en in de zomer van 1930 werd het voor het eerst vastgelegd op plaat met de Sebastian New Cotton Club Orchestra van Louis Armstrong. Hij moest alles zelf uitvinden, legde Frits uit, wij konden tenminste nog luisteren naar onze grote voorgangers zoals Red Norvo, Milt Jackson, Gary Burto, Mike Mainieri en, natuurlijk, Lionel Hampton.
Frits Landesbergen, verstopt achter zijn gigantische instrument ( foto: Hans Koert)Sweet Georgia Brown: Een mooie klassieker waarmee Frits Landesbergen en zijn mannen hun concert in Porgy en Bess het één-na-laatste concert van het seizoen, afsloot: op 15 april 2010 volgt de afsluiter met de Ploctones o.l.v. VPRO-Boy Edgar prijswinnaar Anton Goudsmit.
Hans Koert
Frits Landes....Het was leuk om weer eens de vibrafoon op zo'n hoog niveau te horen bespelen - een instrument
dat hoort bij het swingtijdperk, maar qua bespelers met zijn tijd is meegegaan. Frits bouwt zijn instrumenten zelf en het was grappig te ontdekken dat de vibes waarop hij speelde al dienst deed toen hij als jonge bespeler optrad als lid van The Magic Vibes in het Wapen van Voorschoten ergens begin jaren negentig - alleen zijn naam op de voorkant heeft de tand des tijds niet in zijn geheel doorstaan.......... ( foto uit: De Leidse Jazz Geschiedenis van 1899 - 2009 - Cees Mentink.Wil je niets missen van de Keep Swinging blog, meld je dan aan voor de wekelijkse nieuwsbrief.
No comments:
Post a Comment