Roberta Gambarini and Roy Hargrove Live in Porgy en Bess (English) Roberta Gambarini en Roy Hargrove Samen in Porgy en Bess (Nederlands)Porgy en Bess Jazzclub - Terneuzen: 28 en 29 maart 2009: The Best Place To Be.
Mini Jazzfestival "Summertime"
ROBERTA GAMBARINI en ROY HARGROVE SAMEN IN PORGY en BESS
Hans Koert
Tijdens het laatste weekend van maart vond een mini Jazzfestival plaats, getiteld Summertime, zomertijd, georganiseerd door de altijd actieve vrijwilligers van de Huiskamer van de Jazz, Porgy en Bess in de Noordstraat in Terneuzen. Op zondagmiddag trad de Italiaans-Amerikaanse zangeres Roberta Gambarini op met haar kwartet en, dankzij een toevallige samenloop van omstandigheden ( een afgelast concert) kon ook Roy Hargrove met zijn kwintet aanwezig zijn; genoeg elementen dus voor een meer dan geslaagd muzikaal weekend in Porgy en Bess.
Roberta Gambarini Quartet in Porgy en Bess (maart 2009) ( foto Hans Koert) Op zaterdagavond trad Roy Hargrove op met zijn kwintet, bestaande uit de oudgedienden Justin Robinson op altsax en Montez Coleman op slagwerk en de nieuwkomers Joel Holmes aan de piano en Ameen Saleem op bas. Zelf kon ik die avond er niet bij zijn, maar ik hoorde van hen die wel zo gelukkig geweest waren, dat het kwintet, samen met muzikanten van Roberta Gambarini ( Willie Jones III en Cyrus Chestnut), er een waar feest van hadden gemaakt. Het dak eraf, zo werd het concert door de aanwezigen gevisualiseerd.
Roberta Gambarini (Porgy en Bess - maart 2009) (foto Hans Koert) Op zondagmiddag was het de beurt aan Roberta Gambarini en haar kwartet. De in Italië geboren zangeres, die nu al meer dan tien jaar in New York woont speelde al vaker in Porgy en Bess. Ik herinner me haar in een concert in november 2003 met de veteraan op bas Jimmy Woode gehoord te hebben; de inmiddels overleden bassist die met Duke Ellington, Count Basie en Billie Holiday opgetreden heeft. In oktober 2007 zag ik haar weer met haar kwartet, nu met pianist Kirk Ligtsey. Deze keer had ze weer gekozen voor ervaren musici, Cyrus Chestnut aan de piano, Neil Swainson op bas en Willie Jones III op het slagwerk. 
Cyrus Chestnut in Porgy en Bess (maart 2009) (foto: Hans Koert)
Cyrus Chestnut begon piano te spelen als kleuter thuis in Baltimore en al zesjarige speelde hij al tijdens een kerkdienst. Op zijn negende jaar kocht hij van zijn spaargeld zijn eerste LP, namelijk "Monk's Greatest Hits", met daarop titels als Epistrophy, Ruby My Dear en Crepuscule With Nellie. Mijn eerste kennismaking met de muziek van Cyrus Chestnut was in de film Kansas City waar hij een door Count Basie-geïnspireerde pianist speelde in een schitterende boogiebattle, een duet op twee upright piano's met Geri Allen. Tien jaar geleden, april 1999, trad hij op in Porgy en Bess met Benny Golson, in een concert dat ik nooit zal vergeten.
Willie Jones III (Porgy en Bess - maart 2009) (foto: Hans Koert)
Willie Jones III speelde vele jaren bij Roy Hargrove en maakte deel uit van zijn werk-kwintet. In de RH Factor imponeerde hij door samen met Jason Thomas aan synchroon drummen te doen. Indrukwekkend. In de jaren negentig speelde hij bij Arturo Sandoval en Horace Silver. Hij speelde vanaf de jaren negentig bij Roy Hargrove en een paar jaar geleden werd hij gevraagd als drummer te komen spelen in een all-star groep rond Herbie Hancock. Het Romeinse cijfer III achter zijn naam is om hem te onderscheiden van twee andere jazzmuzikanten met dezelfde naam, namelijk de uit Chicago afkomstige pianist Willie Jones en slagwerker Willie Jones jr., die bij Thelonious Monk speelde. Al deze heren zijn geen familie van elkaar. Zelf hoorde ik Willie Jones III voor het eerst met het Roy Hargrove Quintet in januari 1999, waarbij Larry Willis piano speelde. Zelf kiest Willie Jones III meer voor een rol op de achtergrond; hij lijkt zelfs wat aan de verlegen kant. Groot was de hilariteit bij een deel van het publiek, die het opmerkte, toen hij zondag in de tweede set van het podium liep in de veronderstelling dat het concert afgelopen was. Hij was er zelf beduusd van, maar kon er gelukkig zelf ook de grap van in zien.
Neil Swainson in Porgy en Bess ( maart 2009) (foto: Hans Koert)
Neil Swainson was nieuw voor mij. Ik had hem nooit eerder horen spelen, maar wist van zijn reputatie als vaste bassist van George Shearing in de jaren negentig. Hij ontpopte zich tijdens het concert als een stille, maar gedegen bassist op de achtergrond, die op voortreffelijke wijze Roberta begeleidde. 
Roberta Gambarini (Porgy en Bess) (maart 2009) (foto: Hans Koert)De tweede set begon met I Fall In Love Too Easily en het Dave Brubeck nummer ( nee, Cyrus, niet Take Five !!) In Your Own Sweet Way. Verder werd het nummer Lush Life vertolkt, geschreven door Billy Strayhorn en Roberta en haar mannen verzorgden een perfecte uitvoering.
Roy Hargrove (Porgy en Bess - maart 2009) (foto: Hans Koert)Toch miste er wat in het concert tot dan toe – dat werd pas duidelijk met het nummer On The Sunny Side of the Street, dat het concert een onverwachte wending gaf doordat Roy Hargrove kwam meespelen. Hierdoor werd het spel losser en kregen de muzikanten zelf meer plezier op het podium en dat merkte je in hun spel. Montez Coleman nam tijdens één nummer het drumstel over van Willie Jones en Joel Holmes nam de plaats van Cyrus tijdelijk in achter de toetsen.
Roy Hargrove in Porgy en Bess (maart 2009) (foto: Hans Koert)Het geheel kreeg het karakter van een jamsessie, waar weinig vaststond en veel kon. Na On The Sunny Side of the Street volgde het nummer Rhythm-a-Ning van Thelonious Monk, het nummer Never Let Me Go en een schitterende uitvoering van If You Could See Me Now, dat ook op de nieuwe CD staat, waarin Roy Hargrove en James Moody gastrollen vervullen. Met het nummer Body and Soul werd het concert afgesloten, niet nadat iedere muzikant nog eens even alles uit de kast had gehaald, inclusief een hilarisch scatduet van Roberta en Roy.
Roberta en Roy in een hilarische scatduet (Porgy en Bess - maart 2009) (foto: Hans Koert)Een wervelend slot van een toch vrij mat begonnen concert. Vooral in de tweede helft van de tweede set bleek maar weer eens wat een geweldig trompettist, zanger ( Watch out, watch out riep Roy, toen Roberta hem met om zijn zangkunst prees) en ballad-vertolker op de bugel hij is. Maar bovenal is Roy een sfeermaker, die zich in Porgy en Bess volledig thuis voelt, wiens aanwezigheid, op het podium, de vonken doet overslaan naar zowel de musici als het publiek. Bedankt daarvoor Roy; zo hoort Jazz te klinken.
Roy Hargrove (Porgy en Bess - maart 2009) (foto: Hans Koert)Dit mini Jazzfestival "Summertime" (de naam was niet toevallig gekozen omdat in dit weekend de zomertijd begon) was het laatste jazzconcert in Porgy en Bess van dit seizoen. Een seizoen met weer louter hoogtepunten, namelijk Rik Mol, Robin Verheyen, Jeff Hamilton en Tamir Hendelman; het Rein De Graaff Trio met Pete Christlieb en Ferdinand Povel, het Pierre Courbois Vijfkwarts Sextet, Benjamin Herman en Ernst Glerum en een swingend nieuwjaarsconcert met Rony Verbiest en de Cauter familie.
Hans Koert en Cyrus Chestnut in gesprek ( Porgy en Bess - maart 2009) (foto: Peter Koert)Vanaf deze plaats alle vrijwilligers van Porgy en Bess – Bedankt voor al die mooie concerten.
Hans Koert - keepswinging@live.nl
Je wilt geïnformeerd worden over nieuwe onderwerpen in deze blog? Vraag de nieuwsbrief? - keepswinging@live.nl
Retrospect
FOTOALBUM van het concert van ROBERTA GAMBARINI en ROY HARGROVE (maart 2009) FOTOALBUM van het ROBERTA GAMBARINI concert (2007) FOTOALBUM van de ROY HARGROVE Concerten ALLE KEEP SWINGING FOTOALBUMS Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Keep Swinging News letter Keep Swinging Contributions
