
Een concert om snel te vergeten .......... als het niet Ben's laatste was geweest
Hans Koert
Ben Op Zijn Best - Ben Websters laatste jaren (Nederlands) - Ben At His Best: Ben Websters last years in Holland ( English) - Ben Webster's laatste optreden in de Twee Spieghels: Een eerbetoon ( Nederlands) Ben Webster's Final Concert at the Twee Spieghels: A Tribute ( English)
You're young and growing and I’m old and going. So have your fun while you can. (Ben Webster).
Ben Webster woonde sinds 1964 in Europa en vond in Kopenhagen en Amsterdam een nieuw thuis. Onder de moederlijke vleugels van Mevrouw Hartlooper had hij in de Waalstraat in Amsterdam een goed kosthuis gevonden. She's like a mother to me (= Ze is als een moeder voor me), verzuchtte Ben. Hij vulde zijn laatste jaren met wat optredens, zijn filmcamera, zijn borreltje en zijn herinneringen. Op donderdag 6 september 1973 treedt Ben op in De Twee Spieghels in Leiden .... een memorabel concert.
Ben Walenkamp, de toenmalige eigenaar van de club, herinnert dat Ben niet in vorm was. Het optreden van Ben Webster is historisch geworden, niet omdat hij zo goed en geweldig speelde, integendeel zelfs, de man was niet in vorm. Ben werd die avond begeleid door Irv Rocklin aan de piano, Henk Haverhoek op bas en Peter Ypma op slagwerk.

Er is veel over dit concert geschreven, over Ben's onvrede met de slagwerker, die meestal niet in Irv Rocklin's Trio speelde, over het feit dat hij zich moest behelpen met vieux (in plaats van zijn eigen vertrouwde merk cognac) en sommige bronnen verhalen over een rumoerig publiek, dat zou hebben bestaan uit lawaaierige, meest ongeïnteresseerde studenten. Ben Walenkamp bestrijdt dat in het fraai uitgevoerde boek Leidse Jazz Geschiedenis van 1899-2009 samengesteld door Cees Mentink. Een paar weken voor het Twee Spieghels concert had Ben opgetreden in het studentencafé Minerva tijdens de

Dankzij één van de bezoekers, Ton Olde Monnikhof, die het concert op een eenvoudige cassetterecorder opnam, kunnen we het concert terugluisteren. Ben speelde maar een paar ballads ( All We Know en My Romance), en verder een zevental uptempo standards zoals Pennies from Heaven, I Got Rhythm, Just You, Just Me, How High the Moon en als slot Monk's Straight, No Chaser, maar hij was zo uitgeput, dat de laatste chorus er helemaal bij in schoot. Het zou Ben's laatste optreden worden.

De volgende dag werd hij in het Lucasziekenhuis in Amsterdam opgenomen en twee weken later overleed hij. Deze privéopname, uitgebracht op een LP Ben Webster - Last Concert (EMI 5C17824964/5), heruitgebracht op een Blue Note 2cd getiteld Ben Webster - The Holland Sessions, laat horen dat Ben niet in vorm was. Niemand wist uiteraard dat het Ben's laatste optreden zou worden: Wanneer dit concert niet zijn laatste zou zijn geweest, was het er een om snel, heel snel, te vergeten, verzuchtte Ben Walenkamp.

Na het laatste nummer richtte Ben zich tot het publiek en sprak de historische woorden: Thank you. (= Dank u wel). Now I will say to all of you youngster what I heard when I was a kid, from an old-timer.

(= Ik zal jullie, jongelui, eens vertellen, wat ik als kind hoorde zeggen door een oude man.) He said, "Son, you're young and growing and I'm old and going." ( = Hij zei: "Jongen, jij bent nog jong en hebt nog een heel leven voor je - ik ben oud en neem binnenkort afscheid" (vrij vertaald - het origineel is veel sterker omdat het rijmt). "So have your fun while you can." (= "Dus geniet er van nu het nog kan"). I repeat: You're young and growing and I’m old and going. So have your fun while you can. (= Ik herhaal: ...........). Bob Rigter, toen in de zaal, kreeg Betsy, Ben's tenorsax, een haast legendarisch instrument, in zijn handen gedrukt en mocht er, begeleid door Irv Rochlin en zijn ritmesectie een nummer op spelen. Symbolish haast, lijkt het, achteraf bekeken.

Op 6 september 2010, 37 jaar na Ben's laatste concert, treden vier "oude" mannen op voor een concert in De Twee Spiegels in Leiden, nu uitgebaat door Colin van Gestel

De oorspronkelijke pianist, Irv Rocklin, geboren als Irv Craig in Salem (US), nu 84 jaar oud, zat eveneens in de zaal, maar speelt niet meer. Hij kwam, na een carrière bij jazzmusici van naam als Anita O'Day, Stan Getz en Johnny Griffin', in 1971 definitief in ons land wonen. Ben Rigter en zijn echtgenote Jasperina, die in 1973 de unieke foto's maakte van Ben's laatste optreden, zullen het overlijden van Ben Webster niet snel vergeten, aangezien op de dag van Ben's overlijden, Jasperina het leven schonk aan een gezonde jongen, Simon. Simon Rigter is nu een veelgevraagd jazzsaxofonist en in de voetsporen van zijn vader ( en Ben) getreden.
Oude tijden herleven: Het Tribute concert in De Twee Spieghels ( Peter J. Visser http://muziekgezien.blogspot.com )
Het concert werd vastgelegd door VPRO filmmaker Flore Deroose, en uitgebracht als een korte documentaire getiteld Tribute to Ben Webster. Ik vind het geweldig, dat ik deze documentaire hier mag laten zien - een eerbetoon aan Ben Webster maar ook aan de Jazz en haar vertolkers en fans, die nog elke dag genieten van deze muziek.
Flore Deroose is een Vlaamse TV-journaliste, van huis uit cultureel antropoloog, die momenteel

Now I will say to all of you youngster what I heard when I was a kid from an old-timer. He said, "Son, you're young and growing and I'm old and going. So have your fun while you can."
Hans Koert
Keep Swinging blog: 5 jaar online


Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions
No comments:
Post a Comment