Rein De Graaff compilation album: Ornithology

Rein de Graaff verzameld: Ornithology (Nederlands) Rein De Graaff compilation album: Ornithology (English)

Series of compilation albums goes back to Rein's Stoomcursussen in Bebop
REIN DE GRAAFF compilation album: ORNITHOLOGY
Hans Koert

One of the most active nesters of jazz in Holland must be Rein De Graaff. Although active in jazz since the late 1960s he seems to put still all his energy into his work. Some times ago I heard him in concert with his trio ( featuring Marius Beets on double bass and Eric Ineke on drums) in a series of concerts dedicated to the music of Lennie Tristano with Gary Foster en Marco Kegel. Last year his third album was released in a series of compilation cds by Timeless, that go back to his famous Cursussen in Bebop.
Rein De Graaff ( photo courtesy: Hans Koert)
As a kid he became fascinated by jazz thanks to a 78rpm record from his grandfather's collection featuring Charlie Barnet and his Orchestra, entitled Skyliner ( 1944). As a school kid he learned to play the harmonica and later the piano and when he was at student at the HBS (= the Dutch equivalent of the High school) he was invited to become the piano player of the school band and was a regular listener of Pete Felleman's Swing and Sweet from 52nd Street, a Dutch radio program dedicated to jazz music. Like so many teenagers he learned about jazz reading the only available reference book in Dutch Jazz van New Orleans tot Cool. His first LP was recorded October 1969 in Wageningen entitled Minor Moods - from Past to Present with the Rein De Graaff - Dick Vennik Quartet. During his long career he met hundreds of famous names in jazz, while on tour in Holland, but he also visited the world centre of Jazz: Paris, Copenhagen and New York; a 1979 session with Tom Harrell - Ronnie Cuber - Sam Jones and Louis Hayes is released as Rein De Graaff Quintet - New York Jazz ( Timeless SJP 130). Rein started a series of Stoomcursussen in Jazz since 1987, lectures about jazz history in which he invited to join US musicians in a smaller setting, his trio, featuring Eric Ineke, his companion on drums since the very beginnings and Koos Serierse on bass. With these musicians he toured along Dutch jazz clubs and some have been recorded and released, like Tenor Conclave from the winter of 1991-1992 with Von Freeman, Teddy Edwards and Buck Hill ( Timeless SJP 306), the West Coast Wailers with Conte Candoli and Bob Cooper ( SJP 479); Baritone Explosion with Ronnie Cuber and Nick Brignola; Delightful Duets with Herb Geller or Blue Lights with Herb Geller and John Marshall - the two last ones with Marius Beets on bass, who had replaced Koos Serierse. A lot of those small tours were not released on cd's, so Timeless decided to release a series of compilation albums, in which the album Nostalgia I discussed before, featuring Rein with the Metropole Orchestra, Barry Harris, Gary Foster and Marco Kegel, can be seen as a forerunner.
Rein De Graaff - Ornithology (Timeless CDSJP482)

In fact three compilation albums have been released now: Now Is The Time - Confirmation and last year, Ornithology. The later contains eight tracks from the period 1984 up to 2007. The eldest ones are from the 1980s with musicians like Teddy Edwards, Dave Pike, Harold Land and Valerie Ponomarev and Dave Pike. Teddy Edwards passed away almost eight years ago and so did Harold Land ( 2001). The later made a great album in August 1959, entitled The Fox with the legendary trumpet player Dupree Bolton. Valerie Ponomarev, who played at the same session as Harold Land ( March 1988), was one of the members of the Art Blakey Jazz Messengers that visited The Netherlands and played at the Doelen in April 1980 in Rotterdam. It was one of his last concerts with Blakey before a young, unknown trumpet player took over the horn in the band: Wynton Marsalis. Rein De Graaff ( photo courtesy: Hans Koert)

Dave Pike is to be heard in a recording made in July 1986, a year before Rein actually started his Stoomcursus Jazz with, as one of the first guests, Dave Pike again, with Teddy Edwards on tenor sax. In the fall of 1988 Dave Pike and Charles McPherson joined a recording session at the Monster studios with the Rein De Graaff trio for a Timeless album, entitled Bluebird.
Benjamin Herman ( photo courtesy: Hans Koert)
On two tracks on the Ornithology compilation album two Dutch musicians made their appearance: reed players Herman Schoonderwalt, then in his 50s, and the enfant terrible on alto sax Benjamin Herman, who could have been the grandson of most of the other guests on this cd, as Jeroen De Valk labels him. They are to be heard on Autumn in New York, recorded almost two years ago.

Frank Morgan ( photo courtesy: Hans Koert)

One of the most impressive tracks is Parker's Mood, featuring alto saxophone player Frank Morgan, and a Parker follower pure sang. Parker's Mood is delicate, slow, frail, and suggests that alto man Frank Morgan ( 1933-2007) is playing his own requiem. Rein toured with Frank in the fall of 2007 and the concert with Frank Morgan at the Porgy en Bess Jazz club in Terneuzen ( in the south west part of The Netherlands), was for me one of the most impressive performances I've ever heard.

I remember the introverted alto saxophone player, seated on a stool on stage long before the concert started, surprised by the enthusiast cheers of the audience, while he played as if Bird himself directed his fingers, at one of his last performances.

Peace and Love - he wrote on a piece of paper for me - a valuable relic. ( showed here in negative).

This compilation album can be ordered at Timeless.

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Rein De Graaff is well known in The Netherlands for decades thanks to his yearly tours in which he brings almost forgotten bebop musicians out into the open. During the last decades he invited James Spaulding, Gary Smulyan, Pete Christlieb, Johnny Griffin', Al Cohn, Herb Geller, Frank Morgan, Conte Candoli and Gary Foster to list some. Timeless released, as part of a series, its third compilation album dedicated to Rein's music, entitled Ornithology. The Keep Swinging blog listened to this compilation and loves to review it as an homage to Rein's concerts. If you don't want to miss this, follow the Keep swinging blog at Twitter or ask its free newsletter.


Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Rein de Graaff verzameld: Ornithology

Rein de Graaff verzameld: Ornithology (Nederlands) Rein De Graaff compilation album: Ornithology (English)

Serie verzamelalbums grijpt terug tot Rein's Stoomcursussen in Bebop
REIN DE GRAAFF verzameld: ORNITHOLOGY
Hans Koert

Eén van de meest actieve nestors van de Nederlandse jazz is ongetwijfeld Rein de Graaff. Hoewel al actief in de jazz sinds de jaren zestig lijkt er, nu hij gepensioneerd is, geen haar op zijn hoofd aan te denken, het wat rustiger aan te doen. Onlangs was hij te beluisteren met zijn trio ( met Marius Beets op bas en Eric Ineke op slagwerk) in een serie concerten met Gary Foster en Marco Kegel. Vorig jaar verscheen een derde verzamelcd op Timeless, dat teruggrijpt tot zijn beroemde Cursussen in Bebop.
Rein de Graaff ( foto: Hans Koert)
Als kind was hij gefascineerd door de 78-toerenplaten van zijn opa, waar hij luisterde naar Charlie Barnet and his Orchestra die het nummer Skyliner ( 1944) speelde. Toen hij op de lagere school zat ontdekte hij de mondharmonica, maar het werd uiteindelijk de piano. Eenmaal op de middelbare school werd hij al snel ingezet in het schoolorkest en luisterde hij naar het programma Swing and Sweet from 52nd Street van Pete Felleman, een spraakmakend radioprogramma uit de jaren zestig.
Zoals zoveel tieners moest hij zijn kennis putten uit "handboeken" als de Prismapocket Jazz van New Orleans tot Cool. Zijn eerste plaat nam hij op in Wageningen in 1969 met het Rein De Graaff - Dick Vennik Quartet, getiteld Minor Moods - from Past to Present. Gedurende zijn lange carrière zouden er nog vele opnamen volgen met grote namen in de jazz, die hier in Nederland graag gebruik maakten van zijn trio ( met Eric Ineke als drummer vanaf het allereerste begin) en Koos Serierse op bas. Hij ging ook naar de jazz centra van de wereld, zoals Parijs, Kopenhagen en New York. Tijdens één van die reizen nam hij in 1979 een plaat op met Tom Harrell - Ronnie Cuber - Sam Jones en Louis Hayes, uitgebracht door Timeless als Rein De Graaff Quintet - New York Jazz ( SJP 130).

Rein begon eind jaren tachtig met een aantal lezingen ( met live muziek), getiteld Stoomcursussen in Jazz, later Stoomcursus Bebop, waarbij hij Amerikanen uitnodigde de cursus te helpen invullen. Met hen trok hij dan ook het land in, om overal met zijn trio te spelen. Sommige "cursussen" zijn op plaat vastgelegd en uitgebracht, zoals Tenor Conclave, waarmee hij in de winter van 1991-1992 rondtrok met Von Freeman, Teddy Edwards en Buck Hill ( Timeless SJP 306); The West Coast Wailers met Conte Candoli en Bob Cooper ( SJP 479); Baritone Explosion met Ronnie Cuber en Nick Brignola; Delightful Duets met Herb Geller of Blue Lights met Herb Geller en John Marshall - de twee laatste sessies ondertussen met een andere bassist: Marius Beets. Heel wat van die korte projecten zijn niet op plaat vastgelegd, maar wel zijn er opnamen gemaakt en Timeless heeft, samen met Rein de Graaff de mooiste bij elkaar gezocht en op een aantal verzamelalbums uitgebracht. De serie, waarvan afgelopen jaar het derde deel verscheen, had halverwege de jaren negentig al een voorloper gehad: Nostalgia, waarop Rein o.a. met het Metropole-orkest, Barry Harris, Gary Foster en Marco Kegel speelt.
Rein de Graaff - Ornithology (Timeless CDSJP482)

De serie van drie is getiteld: Now Is The Time, Confirmation en Ornithology - alle drie, niet toevallig, Charlie Parker composities. De laatst genoemde bestaat uit acht nummers, oorspronkelijk opgenomen in de periode 1984 tot 2009, waarbij het accent op de vroege jaren ligt.
De oudste nummers dateren uit de jaren tachtig, de begin jaren van de "Stoomcursussen" met musici als Teddy Edwards, Dave Pike, Harold Land en Valerie Ponomarev. Teddy Edwards overleed zo'n acht jaar geleden evenals Harold Land ( 2001). Laatstgenoemde maakte een schitterend album in augustus 1959, getiteld The Fox met de legendarische trompettist Dupree Bolton.

Valerie Ponomarev, die op de Ornithology plaat in dezelfde opnamesessie te horen is als Harold Land ( maart 1988), was één van de leden van Art Blakey's Jazz Messengers die Nederland bezochten in april 1980 en optraden in De Doelen in Rotterdam. Ik herinner me nog dat ik het heel bijzonder vond dat een "blanke", ( en ook nog Rus) meespeelde in de "gekleurde" Jazz Messengers. Het was overigens één van de laatste concerten met Blakey waarin Valerie trompet speelde, voordat een jong onbekend trompettist de hoorn overnam in de band: Wynton Marsalis.

Rein de Graaff ( foto: Hans Koert)

Dave Pike, vibrafonist, is ook al te horen met Rein de Graaff op een LP van juli 1986, een jaar voordat hij met zijn Stoomcursusprojecten het land in ging. Overigens was Dave Pike samen met Teddy Edwards de eerste gast tijdens in de eerste Stoomcursus Jazz. In de herfst van 1988 kwamen Dave Pike en Charles McPherson samen met het Rein de Graaff Trio in de studio in Monster om het Timeless album Bluebird op te nemen.
Benjamin Herman ( foto: Hans Koert)
Op twee nummers van de verzamelplaat Ornithology vinden we ook twee Nederlandse muzikanten zoals rietspeler Herman Schoonderwalt, toen eind vijftig en het enfant terrible van de Nederlandse jazz, de in Londen geboren Benjamin Herman, die could have been the grandson of most of the other guests on this cd (= de kleinzoon van de meeste andere gasten op de cd zou kunnen zijn), zoals Jeroen de Valk het omschrijft in de bijbehorende hoestekst. Benjamin Herman is te horen in de standard Autumn in New York, opgenomen bijna twee jaar geleden en het jongste nummer op de plaat.

Frank Morgan ( foto: Hans Koert)

Eén van de meest indrukwekkende nummers is echter de titel Parker's Mood, gespeeld door altist Frank Morgan, een volger van Parker pure sang. Parker's Mood is delicate, slow, frail, and suggests that alto man Frank Morgan ( 1933-2007) is playing his own requiem ( = Parker's mood is verfijnd, langzaam, breekbaar en het lijkt alsof Frank Morgan ( 1933-2007) zijn eigen requiem speelt). Rein trad op met Frank in het najaar van 2007 o.a. in Porgy en Bess in Terneuzen; een concert dat ik me herinner als zeer bijzonder en indrukwekkend.
Frank Foster - een breekbare, fragiele, introverte saxofonist, die al ver voordat het concert begon op zijn krukje zat, die blij verrast was door het enthousiasme van het publiek en speelde alsof Bird zelf hem de noten influisterde. Hij overleed een paar weken later: Peace and Love, schreef hij voor me op een papiertje - een kostbaar reliek.

Deze verzamelcd is te koop bij Timeless.

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Twitter

Rein de Graaff timmert al tientallen jaren aan de weg met zijn jaarlijkse tournees, waarin hij Amerikaanse coryfeeën uit de beboptijd uit de vergetelheid weet te ontrukken. De afgelopen jaren trad hij op met James Spaulding, Gary Smulyan, Pete Christlieb, Johnny Griffin', Al Cohn, Herb Geller, Frank Morgan, Conte Candoli en Gary Foster. Timeless bracht een aantal verzamelalbums uit, waarvan onlangs de derde verscheen: Rein de Graaff: Ornithology. De Keep Swinging blog luisterde naar deze verzamelaar en kijkt terug op een carriere met louter hoogtepunten. Als je daarvan niets wilt missen volg de Keep Swinging blog dan via Twitter of vraag de gratis nieuwsbrief aan.


Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Rein De Graaff Trio with Gary Foster and Marco Kegel revive Tristano

Rein de Graaff Trio met Gary Foster en Marco Kegel in Porgy en Bess (Nederlands) - Rein De Graaff Trio with Gary Foster and Marco Kegel revive Tristano ( English)

Lennies Pennies Concert at the Porgy en Bess Jazz Club - Terneuzen.
REIN DE GRAAFF TRIO with GARY FOSTER and MARCO KEGEL revive TRISTANO
Hans Koert

Sunday afternoon the 7th of November, 2010 the Rein De Graaff Trio performed at the Porgy en Bess Jazz Club in Terneuzen ( in the southwest part of the Netherlands) with a program dedicated to the music of Lennie Tristano entitled Lennies Pennies. The Rein De Graaff Trio features Rein De Graaff at the piano, Marius Beets on double bass and Eric Ineke on drums. Guests this time the US alto saxophone player Gary Foster and his Dutch colleague Marco Kegel. Rein De Graaff (Porgy en Bess - Terneuzen (The Netherlands)) ( November 2010) ( photo courtesy: Hans Koert)

Rein is fascinated by the music of Lennie Tristano since his very beginning as a jazz pianist. Ik heb me vroeger eens suf gestudeerd, toen ik wilde proberen met dezelfde lange lijnen als Tristano te spelen, zonder pauzes, zo snel mogelijk. ( = Long ago I studied on something silly, trying to play the same long lines as Tristano did, without intermezzos, as fast as possible.). One of the tunes, he loved to play like Tristano was All of Me, which Tristano played with Charlie Parker at an informal performance at home in 1951 and recorded on a private disc. Rein recorded this tune later as For Lennie and Lee on a 1976 Timeless record with Henk Haverhoek on double bass and Leroy Williams on drums.

Gary Foster ( Porgy en Bess - Terneuzen (The Netherlands)) ( November 2010) ( photo courtesy: Hans Koert)

Both Gary Foster as Marco Kegel are experts in performing the Lennie Tristano musical heritage and they played together more then 15 years ago in a similar program, dedicated to the music of Tristano. It's my fourth time in Holland, Gary told me before the actual concert, while observing the Porgy en Bess club. I'm glad to be here. I've never played here before, but I heard a lot about it. It's a famous place. I asked Gary: When did you visit Holland for the very first time? The first time I was in Holland was early 1990s when Rein asked me to play in a series of concerts with Lee Konitz. These series of concerts were part of one of Rein's famous Stoomcursussen in Bebop ( = a Bebop crash course) which he organized since the late 1980s with themes like Bird and Diz ( with Jarmo Hoogendijk and Charles McPherson) up to West Coast Jazz ( with Bud Shank and Bill Perkins) to list two on both ends of the alphabet. This series of concerts was dedicated to the music of Lennie Tristano too and labelled Out of the Cool. Marco Kegel ( Porgy en Bess - Terneuzen ( The Netherlands)) ( November 2010) ( photo courtesy: Hans Koert)
Rein invited for that series of concerts a young, talented alto saxophone player, 21 years old and still a student at the Royal Conservatoire of The Hague, an admirer of the music of Lennie Tristano and Lee Konitz, to play next to the two nestors in Cool Jazz. You can imagine how this young saxophone player must have felt, beside those two giants on the alto saxophone. Hij wierp zich vol overgave op de Tristano composties die ik hem aanreikte ( = He set to work to learn the Tristano compositions I had selected) Rein writes in his book Belevenissen in Bebop. Tijdens het eerste concert ( At the first concert), Rein remembers, speelde Marco even goed als de jonge Konitz ( = Marco played as good as the young Konitz) - Complicated arrangements, where the old Konitz said about: You won't catch me doing that again! The second time, Gary continued, I was in Belgium in September 1994, when Rein contacted me. We recorded some Tristano tunes with the same group as today ( except Koos Serierse who was later replaced by Marius Beets and Eric Ineke on drums). Most of the tunes, we will play tonight too, like Subconscious-Lee, Dreamstepper and Lennie's Pennies. The last time I was in Holland was in 2003, I remember. I performed with the same band at the Bim-huis in Amsterdam I guess.

Gary Foster (Porgy en Bess - Terneuzen (The Netherlands)) ( November 2010) ( photo courtesy: Hans Koert)
What about Tristano's music style, told by the experts? Tristano chose to work against rhythmical backgrounds which were foursquare, even bland, the better to emphasize his melodic and harmonic procedures. Actually, there is often as great a rhythmic variety in his playing as there is in that of the boppers, but it asks for the listener's very best attention. More obvious are his seemingly endless melodies, articulated via sequences of eighth-notes that go on and on; his block-chording and polytonality; and an almost surgical precision, which in some ways cools off the impact of his more shocking playing, while ensuring that it continues to sound fresh and undated. (source: Richard Cook's Jazz Encyclopedia) Gary Foster ( Porgy en Bess - Terneuzen (The Netherlands)) ( November 2010) ( photo courtesy: Hans Koert)
Gary Foster is born in Leavenworth, Ks, May 1936 and learned to play the clarinet. He was a teacher before he actually began to play in the Clare Fischer band. He would stay with him almost his entire career. Gary is also a regular player in the Toshiko Akiyoshi orchestra. I told him that I met her in December 2001 in this club when she gave a solo concert dedicated to the music of Bud Powell. Oh yeah - Bud Powell, he smiles: She likes to play that. She sent me all albums I recorded with her - all 18 I guess. I'll see her next month - I'll say hello from from you - she's such a nice woman! I'd love to tell Gary that she probably won't remember me, but he's lost in thoughts: Lee is playing in Utrecht Do you know that? I have to find out. ( Lee Konitz gave a concert that evening with his New Quartet at the SJU Jazzpodium).

Marco Kegel ( Porgy en Bess - Terneuzen (The Netherlands)) ( November 2010) ( photo courtesy: Hans Koert)

Rein opened the first set with the Lee Konitz tune Subconcious-Lee, a great theme, which was recorded by Konitz and Tristano in 1950, followed by 317 East 32nd, with a great duet by the two saxophone players. During the concert both saxophone players expressed their talents in creating those very complicated melody lines; those weird accents and technical tour de force ( like circular breathing ) to play these complicated phrases; and the Tristano-gadget, playing two different melodies by two unaccompanied saxophones, like in Ablution.

Marius Beets and Eric Ineke ( Porgy en Bess - Terneuzen (The Netherlands)) ( November 2010) ( photo courtesy: Hans Koert)
Another typically element in Tristano's tunes, like in most bebop music, is the unison played theme of a tune played similary by two saxophones, like in Dreamstepper. It was great to learn that this hard to play music, seldom heard on this level, still has its followers, like our own Marco Kegel, who showed what a great alto saxophone player he is. Marco, who is a music teacher and who can be heard in bands like Simon Rigter's Saxology and the Rotterdam Jazz Orchestra, surprised with his solos and craftsmanship on the alto. Why haven't I heard from him before? I hope to hear more of him. Gary surprised with a great ballad, entitled What's New and the concert was ended with Lennie's Pennies.

Marius Beets ( Porgy en Bess - Terneuzen (The Netherlands)) ( November 2010) ( photo courtrsy: Hans Koert)

The music of Lennie Tristano has its own group of admirers. Rein De Graaff and his Trio and guests learned in their tenth and last concert in Holland, that this music is still alive. Although the five men didn't copy Tristano note-for-note, it is great to hear this music played by men who know the ropes. Thanks Rein, King of Bebop, as Eddy labelled him in his word of thanks, for introducing us to those neglected and almost forgotten treasures in bebop.

Rein De Graaff, the King of Bebop ( Porgy en Bess - Terneuzen (The Netherlands)) ( November 2010) ( photo courtesy: Hans Koert)

The Rein De Graaff Nostalgia album has four tracks played by (almost) the same group with Gary Foster and Marco Kegel, but the recordings are from September 1994 ( Timeless CD SJP 429)

Hans Koert
keepswinging@live.nl



Years ago Rein De Graaff organized a small tour with US alto saxophone players Gary Foster, Lee Konitz and their young Dutch colleague Marco Kegel dedicated to the music of Lennie Tristano - Fifteen years later (almost) the same musicians gave a concert at the Porgy en Bess Jazz Club in Terneuzen, in the southwest part of The Netherlands with Gary Foster and Marco Kegel. The Keep Swinging blog enjoyed the concert and loves to share some impressions with you. If you won't miss any contribution, follow the Keep Swinging blog directly at Twitter: @KeepSwinging or ask its free newsletter.



Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Rein de Graaff Trio met Gary Foster en Marco Kegel in Porgy en Bess

Rein de Graaff Trio met Gary Foster en Marco Kegel in Porgy en Bess (Nederlands) - Rein De Graaff Trio with Gary Foster and Marco Kegel revive Tristano ( English)

Muziek van Lennie Tristano centraal in Lennie's Pennies concert
REIN DE GRAAFF TRIO met GARY FOSTER en MARCO KEGEL in PORGY EN BESS
Hans Koert

Zondagmiddag 7 november 2010 trad het Rein de Graaff Trio op in Porgy en Bess in Terneuzen met een programma gewijd aan de muziek van Lennie Tristano getiteld Lennie's Pennies. Het Rein de Graaff Trio bestaat uit Rein de Graaff aan de piano, Marius Beets op bas en Eric Ineke op slagwerk. Gastspelers deze keer de Amerikaanse altsaxofonist Gary Foster en zijn Nederlandse collega Marco Kegel.

Rein de Graaff (Porgy en Bess - Terneuzen) ( november 2010) ( foto: Hans Koert)

Rein is gefascineerd door de muziek van Lennie Tristano sinds dat hij als jazzpianist actief is. Hij omschrijft zichzelf het liefst als "een jazzliefhebber, die toevallig piano speelt." Ik heb me vroeger eens suf gestudeerd, toen ik wilde proberen met dezelfde lange lijnen als Tristano te spelen, zonder pauzes, zo snel mogelijk, vertelt hij in het boek Belevenissen in bebop geschreven door Coen de Jonge. Eén van de nummers. die hij net al Tristano wilde leren spelen was All of Me, dat Tristano ooit met Charlie Parker in 1951 speelde en opnam thuis tussen de schuifdeuren. Rein nam het nummer later op als For Lennie and Lee op een Timeless LP in 1976 met Henk Haverhoek op bas en Leroy Williams op slagwerk.

Gary Foster ( Porgy en Bess - Terneuzen) ( november 2010) ( foto: Hans Koert)

Zowel Gary Foster als Marco Kegel gelden als experts in het uitvoeren van Tristano's muzikale erfenis en beide heren speelden al eens samen, meer dan 15 jaar geleden in een soortgelijk programma, gewijd aan de muziek van Lennie Tristano. It's my fourth time in Holland ( = Dit is de vierde keer dat ik in Nederland ben), vertelde Gary me voor het concert, terwijl hij de inrichting van Porgy en Bess in zich opnam. I'm glad to be here - I've never played here, but I heard a lot about it. It's a famous place. ( = Ik vind het fijn hier te zijn - ik ben hier nog nooit gespeeld. Ik heb er veel over gehoord - het is een beroemde plek). The first time I was in Holland was in the early 1990s when Rein asked me to play in a series of concerts with Lee Konitz. ( = De eerste keer was in 1992 toen Rein me vroeg voor een serie concerten met Lee Konitz.). De serie concerten, waar Gary op doelt hoorden bij één van Rein's Stoomcursussen in Bebop, die hij sinds eind jaren tachtig organiseerde met titels als Bird and Diz ( met een jonge Jarmo Hoogendijk en Charles McPherson) tot aan West Coast Jazz ( met Bud Shank en Bill Perkins) om twee uitersten in het alfabet te noemen. De serie waarin Gary meespeelde was ook gewijd aan de muziek van Lennie Tristano en was getiteld als Out of the Cool.

Marco Kegel ( Porgy en Bess - Terneuzen) ( november 2010) ( foto: Hans Koert)
Rein nodigde ook een jonge, 21-jarige, onbekende, getalenteerde altsaxofonist uit, die nog op het Koninklijk Haags Conservatorium zat en gefascineerd was door de muziek van Tristano en Lee Konitz. Met laatstgenoemde, zijn idool, mocht Marco Kegel het podium op. Je kunt je voorstellen hoe hij zich gevoeld moet hebben naast deze grote namen op de altsax. Hij wierp zich vol overgave op de Tristano composities die ik hem aanreikte, vertelt Rein in Belevenissen in Bebop. Tijdens het eerste concert, herinnert Rein, speelde Marco de gecompliceerde arrangementen van Tristano even goed als vroeger de jonge Konitz deed.
De "oude" Konitz zei hiervan: You won't catch me doing that again! (= Dat doe ik je niet meer na).
Gary vertelt verder: The second time I was in Belgium was in September 1994, when Rein contacted me. ( = De tweede keer in september 1994 reisde ik door België toen Rein me opbelde.), herinnerde Gary zich. He invited me to record some Tristano tunes with the same group as today with Koos Serierse and Eric Ineke - and Marco of course ( = Hij nodigde me uit om een aantal nummers op te nemen met, ongeveer, dezelfde groep als vanavond met Koos Serierse en Eric Ineke en Marco natuurlijk.) Most of the tunes we'll play tonight too, like Subconscious-Lee, Dreamstepper and Lennie's Pennies. ( = We spelen de meeste nummers ook vanavond; nummers als Subconscious-Lee, Dreamstepper en Lennie's Pennies.) The last time I was in Holland was in 2003, I remember I performed with the same band at the Bim-huis in Amsterdam I guess. ( = De laatste keer in Nederland moet in 2003 geweest zijn, geloof ik, toen ik met dezelfde groep in het Bimhuis gespeeld heb. )

Gary Foster (Porgy en Bess - Terneuzen) ( november 2010) ( foto: Hans Koert)
Wat zeggen de kenners over de muziek van Tristano? Tristano ging uit van een ritmisch patroon in vierkwartsmaat, vaak zacht gespeeld om alle aandacht te richten op de harmonie en melodie. Eigenlijk zijn zijn stukken heel erg ritmisch gevarieerd, zoals gebruikelijk in de bebop, maar het vraagt veel aandacht van de luisteraar. Wat meer opvalt zijn de schijnbaar ellenlange melodieën, opgevuld met lange series achtste noten die maar door blijven gaan; verder blokakkoorden en meerstemmigheid en alles met een haast chirurgische nauwkeurigheid, waardoor soms de impact van zijn opvallende spel verkoeld, inplaats ervoor te zorgen dat het fris en ongedateerd blijft klinken (vrije vertaling uit Richard Cook's Jazz Encyclopedia)

Gary Foster ( Porgy en Bess - Terneuzen) ( november 2010) ( foto: Hans Koert)
Gary Foster werd geboren in Leavenworth, Ks, in mei 1936 en leerde klarinet spelen. Hij werd leraar, voordat hij begon te spelen bij de Clare Fischer band. Bij hem zal hij bijna zijn hele zijn leven blijven optreden. Ook is Gary vaak te horen bij het Toshiko Akiyoshi orkest. Ik vertelde hem dat in december 2001 Toshiko ook hier in Porgy en Bess had opgetreden in een soloconcert met werk van Bud Powell. Oh yeah - Bud Powell, grinnikt hij, she likes to play that. ( = Oh ja, Bud Powell, daar houdt ze van). She sent me all albums I recorded with her - all 18 I guess. (= Ze heeft me onlangs alle platen gestuurd, waar op ik meespeel - zo'n 18 stuks geloof ik). I'll see her next month - I'll say hello from you- she's such a nice woman! ( = Ik zie haar binnenkort. Ik zal haar de groeten doen van je - 't Is zo'n fijne vrouw). Ik wil Gary nog vertellen dat ze me wellicht niet meer zal herinneren, maar dan is hij al met zijn gedachten ergens anders: Lee is playing in Utrecht tonight. Do you know that? I have to find out. ( Lee (Konitz) schijnt vanavond in Utrecht te spelen. Weet jij daar iets van? Ik moet daar achter zien te komen). (Lee Konitz trad inderdaad diezelfde avond op met zijn New Quartet op het SJU Jazzpodium in Utrecht).

Marco Kegel ( Porgy en Bess - Terneuzen) ( november 2010) ( foto: Hans Koert)

Rein begon het concert met het Lee Konitz nummer Subconcious-Lee, een schitterend thema, dat Konitz en Tristano in 1950 opnamen, gevolgd door het nummer 317 East 32nd, waarin de twee saxofonisten opvielen door hun puntgave samenspel. Beide saxofonisten lieten hun vakmanschap gelden bij het spelen van de vaak ingewikkelde melodielijnen, de soms vreemde accenten of, zoals in het nummer Ablution, het samen uitvoeren van twee verschillende melodieën, typisch Tristano.

Marius Beets en Eric Ineke ( Porgy en Bess - Terneuzen) ( november 2010) ( foto: Hans Koert)
Bij het unisono samenspelen van lange melodielijnen vol korte noten, ook typisch Tristano, worden hoge technische eisen aan de blazers gesteld, zoals bijvoorbeeld de beheersing van de ademhaling. Voor de liefhebber was er dus veel te genieten, met name het spel van Marco Kegel, die voor mij één van de verrassingen van de avond was. Marco, die o.a. leraar is op een muziekschool, speelt verder bij groepen zoals Saxology van Simon Rigter en bij het Rotterdam Jazz Orchestra. Ik hoop hem nog eens vaker te horen ........ Gary verraste met een prachtige ballad, getiteld What's New, een nummer dat ook bij Warne Marsh en Lee Konitz op het repertoire stond. Het concert werd afgesloten met Lennie's Pennies, het nummer dat de titel voor deze voorstelling had mogen leveren.

Marius Beets ( Porgy en Bess - Terneuzen) ( november 2010) ( foto: Hans Koert)

De muziek van Lennie Tristano is vooral muziek voor de echte liefhebber. Rein de Graaff en zijn trio met gasten lieten in hun tiende en laatste concert rond dit thema horen dat die muziek, mits goed gespeeld, veel in zich heeft, zonder de nummers noot-voor-noot te kopiëren, een valkuil waar je gemakkelijk invalt. Bedankt Rein en hou je aan je belofte volgend jaar terug te komen - zelfde tijd zelfde plaats ....... Welke blik beboppers zal Rein, The King of Bebop, noemde Eddy hem bij de afsluiting, dan weer opentrekken? We zullen er zijn!

Rein de Graaff, the King of Bebop ( Porgy en Bess - Terneuzen) ( november 2010) ( foto: Hans Koert)

Op de Rein De Graaff Nostalgia CD vind je vier nummers met Gary Foster en Marco Kegel in (bijna) dezelfde bezetting, echter opgenomen september 1994. ( Timeless CD SJP 429)

Hans Koert
keepswinging@live.nl


Als de blaadjes vallen, weten de echte jazzliefhebbers in Porgy en Bess - Terneuzen, dat het tijd is voor Rein de Graaff, schreef ik vorig jaar oneerbiedig bij het concert met Charles McPherson. Dit jaar bracht Rein, Gary Foster en Marco Kegel mee in een programma rond de muziek van Lennie Tristano. Een mooi concert voor de echte liefhebber van deze zelden uitgevoerde muziek. Keep Swinging beleefde het mee. Als je bang ben iets te missen van de Keep Swinging blog volg dan de site via Twitter: @KeepSwinging of vraag de gratis nieuwsbrief aan.


Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions