Arne (Papa) Bue Jensen - En dansk Viking

Arne (Papa) Bue Jensen - Een Deense Viking (Nederlands) Arne (Papa) Bue Jensen - A Danish Viking (English) Arne (Papa) Bue Jensen - En dansk Viking (Dansk)

Papa Bue Discografi.

En dansk Viking
Arne (Papa) Bue Jensen
Rienus Kanning
(oversættelse: Joergen Larsen)

Arne Bue Jensen er født d. 8. maj 1930 i København. Han er udnævnt som officiel ambassadør for Dansk Jazz, han har modtaget guldplader og byen New Orleans' nøgler og er blevet et ikon i Dixieland Jazz, ikke kun i Danmark, men i resten af verden.
Allerede som dreng var Arne (Papa) Bue Jensen fascineret af jazzen, hans interesse blev vakt til live efter at han havde fået en stak plader af sin bror med musik af bl.a. Harry James, Artie Shaw, Tommy Dorsey, Glenn Miller og Bert Ambrose. Nogle af pladerne var indspillet af musikere, som genoplivede musiktraditionen fra New Orleans, heriblandt Bunk Johnson og George Lewis.
Ken Colyer, Papa Bue i George Lewis
Efter krigen var Arne sømand nogle år og besøgte havnebyer rundt omkring i verden, hvor han lyttede til nye rytmer og harmonier. Da han kom tilbage til Danmark, fulgte han dog sit hjertes lyst og begyndte at spille jazz. Han lånte 375 kr - et stort beløb dengang - for at kunne købe en trækbasun, og det tog ham år at kunne indfri lånet. Karl Friss, som spillede trombone i Det Kongelige Kapel, lærte ham de 7 positioner på trækbasunen, men resten lærte Arne af sig selv. Snart spillede Arne sammen med andre unge jazzmusikere i forskelligre klubber og barer i København, i bands som 'The Royal Jazzmen' (- senere 'Bohana Jazz Band'), 'Henrik Johansens Jazz Band' og 'Saint Peter Street Stompers'. Han indspillede plader som medlem af flere af disse orkestre. Fra midten af 1950erne spillede han i barer i Nyhavn, hvor Københavns natteliv udfoldedes.

I maj 1956 samledes unge musikere som Arne Bue Jensen (trombone), Jørgen Svare (klarinet) Ib Lindschouw (trommer), Hans Jørgen Larsen (trompet), Erik Carlsen (Bas) og banjospiller Poul Harder til jamsessions i 'Cap Horn', men det var ikke et fast orkester. Et andet jamband havde banjospilleren Bjarne Rønne Pedersen (- med kælenavnet 'Liller') som medlem. 'Liller' kom ikke overens med sit bands trompetist, så han valgte at flytte til Arnes band, som fik navnet 'Papa Bue's New Orleans Jazz Band'. Arne fik kælenavnet 'Papa Bue', fordi han var den ældste i orkestret (- kun 28 år) OG far! Musikerne i dette orkester blev - til trods for aldersforskellen - grundlaget for 'Papa Bue's New Orleans Jazz Band' og senere hans 'Viking Jazz Band'. Orkestret blev udvidet med basisten Eric Clausen og trompetisten Hans Jørgen Larsen og spillede herefter på forskellige beværtninger i Nyhavn.

Sommeren 1956 fik orkestret tilbudt et engagement i Tyskland. Basisten Eric Clausen ville ikke til Tyskland, så i stedet for kom “Basse” Mogens Seidelin med på bas. Orkestret rejste til Hamborg, men der var ingen gyldig kontrakt på optræden, da de kom frem. De besluttede dog at blive nogle dage, sov i parkerne og uden penge på lommen. Endelig fik de et engagement i Sankt Pauli, Hamborgs nattelivs centrum. De vendte hjem til Danmark igen september 1956, hvor de nu havde nogen succes. Allerede i oktober fik de igen kontrakt på at spille flere steder i Tyskland, bl.a. en koncert i Itzehoe. Hans Jørgen Larsen forlod orkestret og tyskeren Gerhard Vohwinkel blev orkestrets nye trompetist.

Hjemme igen i København indspillede orkestret dets første plade for Storyville med Vohwinkel, der kun var medlem i to måneder. Han blev arresteret i december af Fremmedpolitiet og sendt tilbage til Tyskland. Der var flere andre, der overtog hans plads herefter, bl.a. englænderen Bob Wallis og Theis Jensen. Orkestret var nu blevet et efterspurgt band til optræden i adskillige beværtninger og natklubber i København, hvor de var aktive fra middag til tidligt næste morgen. De optrådte også i Sverige. En mindeværdig optræden i 'Cap Horn' på en vinteraften i 1957 var skelsættende. En tilstedeværende amerikansk journalist og sanger skrev en artikel om koncerten og kaldte musikerne for de danske Vikinger, der spillede New Orleans og Chicago Jazz endnu bedre end noget andet amerikansk tilsvarende band på den tid. Efter denne artikel blev offentliggjort valgte orkestret at kalde sig 'Papa Bue's Viking Jazz Band'.
En betydningsfuld trompetist i orkestret var Finn Otto Hansen, en teknisk dygtig musiker, som tilførte orkestret en høj standard. Orkestret var nu rede til indtage Europa, men selvom de spillede på et professionelt højt niveau, så kneb det med engagementer. For at kunne tjene til dagen og vejen, var medlemmerne nødt til at erhverve sig ved siden af med midlertidige bi-jobs. Papa Bue arbejdede nogen tid på en skofabrik, Finn Otto Hansen arbejdede som smed, Jørgen Svare studerede klassiske sprog, 'Liller' blev daglejer, Ib Lindschow ernærede sig som bud og Mogens "Basse" Seidelin tog job som mekaniker i Sverige.

Efteråret 1958 indspillede orkestret sin første plade som 'Papa Bue's Viking Jazz Band'. De fik et kæmpe-hit med “Schlafe Mein Prinzchen”. I 1959 turnerede Papa Bue i Danmark med New Orleans legenden George Lewis, der havde fascineret Papa Bue som dreng. De indspillede flere plader sammen. Orkestret deltog også i flere film, f.eks. den tyske “Jazzband-It”, og det har indspillet kendingsmelodien til de berømte Olsen Banden film.
Et andet betydningsfuldt medlem af orkestret er pianisten Jørn "Jønne" Jensen, som ledede 'Storyville Jazz Band' i anden halvdel af 50erne. Han har været med i 'Papa Bue's Viking Jazz Band' siden 1965.
Her er et fragment fra en optræden i 1981 med Papa Bue's Viking Jazz Band (inklusiv Acker Bilk) med nummeret 'Sweet Georgia Brown'. Musikerne er: Ole Stolle klarinet, Arne (Papa Bue) Jensen trombone, Acker Bilk klarinet, Jørn Jensen piano, Jens Sjølund bas og Søren Houlind trommer.

Papa Bues discografi omfatter ca. 50 plader, fra 45 eper til cder. Orkestret har været uhyre populært i Danmark. "Liller" begyndte at synge på dansk. På nuværende tidspunkt er Papa Bue eneste originale medlem af 1956-orkestret. Jørgen Svare forlod orkestret og startede sit eget jazz ensemble, også Seidelin og Lindschouw forlod ligeledes orkestret. "Liller" forlod orkestret flere gange og begyndte en solo-kariere inden hans død i 1993. Siden da har orkestret været foruden en banjospiller.
Papa Bue er stadig yderst populær i Danmark, selvom hans udfoldelse har nået zenit. Men takket været opbakning fra hans orkestermedlemmer kan han stadig få vellyd ud af hornet, selv med et skrantende helbred. Vi håber selvfølgelig at have ham hos os længe endnu.
Rienus Kanning - keepswinging@live.nl

Papa Bue Discografi.

Discografi

Papa Bue Discography - Gerard Bielderman

Eurojazz Discos No.19, (Jan. 2006)


Retrospect
Papa Bue in Rotterdam Niels Henning Orsted Pederson String Swing Jacob Fischer Svend Asmussen Tivoli Big band Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Keep Swinging News letter Keep Swinging Contributions

Arne (Papa ) Bue Jensen - A Danish Viking

Arne (Papa) Bue Jensen - Een Deense Viking (Nederlands) Arne (Papa) Bue Jensen - A Danish Viking (English) Arne (Papa) Bue Jensen - En dansk Viking (Dansk)
A link to a Papa Bue Discography.

A Danish Viking
Arne (Papa) Bue Jensen
Rienus Kanning
translation: Hans Koert

Arne Bue was born in Copenhagen on the 8th of May 1930. He became the official ambassador of Danish jazz, received golden record awards and the Keys of the city of New Orleans. He became a jazz icon in Dixieland, not only in Denmark, but also in the rest of the world.
As a kid, Arne Bue Jensen became fascinated by Jazz, and this adoration grew when he received a pile of records from his brother with recordings made by Harry James, Artie Shaw, Tommy Dorsey, Glenn Miller and Bert Ambrose. Some records were made by musicians who revived the New Orleans musical tradition; musicians like Bunk Johnson and George Lewis.
Ken Colyer, Papa Bue and George Lewis
After the war Arne became a sailor for a few years and visited ports all around the world, where he listened and enjoyed other styles of rhythms and harmonies. When he returned to Denmark he followed the dictates of his heart and started to play jazz music. He borrowed 375 kronur, a large amount of money in those days, to buy a slide trombone and it took him years to refund it. Karl Friss, who played the trombone in the Royal band, learned him the seven positions of the slide; for the rest Arne was self-taught.
Soon he played with other young jazz musicians and performed in several clubs and bars in Copenhagen, with bands like the Royal Jazzman (later the Bohana Jazz Band), Henrik Johansen’s Jazz Band and the Saint Peter Street Stompers. Arne recorded as a side man on several recordings with these bands. In the mid 1950s he played in the bars around “Nyhavn”, where Copenhagen’s nightlife is situated.

In Cap horn, May 1956, several young musicians like Arne Bue Jensen, Jørgen Svare (clarinet) Ib Lindschouw (drums), Hans Jørgen Larsen (trumpet), Erik Carlsen (bas) and banjo player Poul Harder used to jam together, but they were not a regular band. A similar jam group contained banjo player Bjarne Rønne Pedersen, nicknamed “Liller”. This “Liller” had some troubles with the new trumpet player in his band, so he moved to Arne’s group, that got the name Papa Bue’s New Orleans Jazz Band. Arne Bue, because he was the eldest in the band ( only 28) AND father, was nicknamed Papa Bue. The musicians in this band became a solid factor in the Papa Bue’s New Orleans Jazz Band and the Viking Jazz Band.

The band was enlarged with bass player Eric Clausen and trumpet player Hans Jørgen Larsen.
They played in kro’s ( = restaurants) and bars in Nyhavn in Copenhagen.
In the summer of 1956 the band got a contract to play in Germany. Bass player Erik Clausen didn’t want to leave for Germany and prefered to stay in Denmark; “Basse” Mogens Seidelin took his plays as bass player. The others travelled to Hamburg, but there was no contract at all, so they decided to stay there for a couple of days, sleeping in the parks and were on the breadline. Finally they got a gig in Sankt Pauli, the night life spot of Hamburg. They returned to Copenhagen in September 1956. They had some popularity now and for the first time they were invited to play in venues in Germany, like an October 1956 concert in Itzehoe. Larsen left the band and the German musician Gerhard Vohwinkel became the new trumpet player.

Back in Copenhagen Storyville recorded its first album with Vohwinkel, although he was only for two months part of the band. In December he was arrested by the Danish fremmed politi, the aliens police, and sent back to Germany. There were several trumpet players that took his place, like the Englishman Bob Wallis and the Danish Theis Jensen.
They had become a sough after band with performances in several nightclubs in Copenhagen, where they were active from noon until sunrise next morning. They also performed in Sweden. A show on a winter evening in Cap horn in 1957 would become a memorable concert, as an US journalist and vocalist wrote an article about the concert, labelling the men as the Danish Vikings, who played the original New Orleans and Chicago jazz even better then any US band at that moment. Since that article the band called it selves: Papa Bue’s Viking Jazzband.
An important trumpet player for the band has been Finn Otto Hansen, a technically superb player, who brought the band to a higher level. The band was ready to conquer Europe now ………. .
Although the band played on a professional high level, there where but few gigs available arond that time. To earn a living the members had to keep temporary jobs like Papa Bue who worked in a shoe factory, Finn Otto Hansen, who became a smith, Jørgen Svare studied classical languages, “ Liller” was a labourer, Ib Lindschouw was an errand boy and Mogens “Basse” Seidelin was an mechanical engineer in Sweden.

In the fall of 1958 they recorded their first album as the Papa Bue Viking Jazz Band. They got a million seller with “Schlafe Mein Prinzchen”. This tune was a smash hit.
In 1959 Papa Bue toured along Denmark with the New Orleans legend George Lewis, the one who fascinated Papa Bue when he was a kid. They recorded several albums.
The band took part of several films, like the German movie: “Jazzband-It” and they recorded the signature tune for the popular Olsen Banden films.
Another important member of the band was, Jørn “Jønne” Jensen, who was a piano player and the leader of the Storyville Jazz Band during the second half of the 1950s. He played in Papa Bue’s Viking Jazzband since 1965.
Enjoy this fragment made in 1981 by Papa Bue's Viking Jazz Band ( incl. Acker Bilk) playing Sweet Georgia Brown. The personel is: Ole Stolle trumpet, Arne (Papa Bue) Jensen trombone, Acker Bilk clarinet, Jørn Jensen piano, Jens Sjølund bass and Søren Houlind drums.

The Papa Bue Discography contains ca. 50 albums, from 45rpm up tp CDs. The band became real popular in Denmark, when “Liller” started to sing into Danish. At the moment Arne Bue Jensen, Papa Bue, is the only original member of the 1956 band. Jørgen Svare left the band and has his own jazz band now; Siedelin and Lidschouw have left too. “Liller“ left the band a few times and started a solo career, but passed away in 1993. Since “Liller” left, there hasn’t been any banjo player in the band.

Papa Bue is still extremely popular in Denmark, although his playing is over the top now. Thanks to his band mates he is still able to pull his weight in the band, although his health is failing. Of course we hope to have him with us for a very long time.

Rienus Kanning - keepswinging@live.nl

ARNE (PAPA) BUE JENSEN Discography.

Find a rather extensive discography of Papa Bue's recordings.

In the series excellent Eurojazz Discos Gerard Bielderman published his Papa Bue Discography. ( no. 19)

Retrospect
Papa Bue in Rotterdam Niels Henning Orsted Pederson String Swing Jacob Fischer Svend Asmussen Tivoli Big Band Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Keep Swinging News letter Keep Swinging Contributions

Arne (Papa) Bue Jensen - een Deense Viking

Arne (Papa) Bue Jensen - Een Deense Viking (Nederlands) Arne (Papa) Bue Jensen - A Danish Viking (English) Arne (Papa) Bue Jensen - En dansk Viking (Dansk)

Een link naar een discografie van Papa Bue.

Een Deense Viking
Arne (Papa) Bue Jensen
Rienus Kanning

Arne Bue werd geboren op 8 mei 1930 in Kopenhagen; werd de officiële ambassadeur van de Deense Jazz; ontving gouden platen en de gouden sleutel van de stad New Orléans en is uitgegroeid tot een jazzlegende in Denemarken en de rest van de wereld. Succes, dat hem niet zomaar aangewaaid is.



Op jonge leeftijd had Arne (Papa) Bue Jensen al interesse in muziek, maar zijn belangstelling voor Jazz kreeg hij tijdens de oorlog toen zijn broer, die hielp met het overvaren van vluchtelingen naar Zweden, thuiskwam met een kist jazzplaten. Arne kreeg ze. Het waren platen met opnamen van de grote big bands van Harry James, Artie Shaw, Tommy Dorsey, Glenn Miller en Bert Ambrose. Er zaten ook platen tussen van musici als Bunk Johnson en George Lewis, die gangmakers waren van de New Orleans Revival beweging. Vooral de twee laatstgenoemden stimuleerden Arne; later kwamen er platen bij van musici als Louis Amstrong en Kid Ory.
Ken Colyer, Papa Bue en George Lewis
Na de oorlog was hij een tijdje matroos en kwam zo in allerlei buitenlandse havens, waar hij ideeën op deed en deze melodieën en ritmes nam hij mee naar zijn vaderland Denemarken. Eigenlijk ging zijn hart uit naar het zelf jazz spelen, dus leende hij 375 kronur en kocht een trombone. Dat was in die tijd een hele som geld en hij deed er jaren over om het geleende geld terug te betalen. Hij leerde van Karl Friss, die bij de Koninklijke Kapel speelde, de zeven posities van de schuif van de trombone; de rest heeft hij zich zelf aangeleerd.
Al gauw kon Arne met andere jonge jazzmusici meespelen en speelde hij mee in verschillende jazzbandjes in Jazzclubs in Kopenhagen, zoals met de Royal Jazzman (later veranderde de naam in Bohana Jazzband), Henrik Johansen’s Jazzband en de Saint Peter Street Stompers.
Er zijn verschillende platen uitgebracht waarop Arne Bue Jensen te horen is. Midden jaren vijftig was hij vooral terug te vinden in de bars rond het “Nyhavn”, het haven- en uitgaansgebied van de stad.
Zo ook op een avond in mei 1956 in Cap Horn. Er waren verschillende jonge musici, onder wie Arne Bue Jensen, Jørgen Svare (klarinet) Ib Lindschouw (slagwerk), Hans Jørgen Larsen (trompet), Erik Carlsen (bas) en banjoist Poul Harder. Zij speelden wel samen als een band, maar vormden samen geen groep. Zo was er nog een andere “band”, waarin een banjoist Bjarne Rønne Pedersen speelde , door sommigen “Liller ”genoemd. Deze “Liller” kon niet met de nieuwe trompettist van zijn band door één deur en stapte over naar de eerder genoemde groep, die Papa Bue’s New Orleans Jazzband werd genaamd. Arne Bue werd, omdat hij de oudste was ( 28) en reeds vader, Papa Bue genoemd. Ondanks het verschil in leeftijd, 20, 21,26 en 28 jaar bleven zij jaren lang de basis van Papa Bue’s New Orleans Jazzband en de latere Viking Jazzband.
De band werd aangevuld met bassist Eric Clausen en trompettist Hans Jørgen Larsen. De band speelde in restaurants (kro’s) en bars in “Nyhavn” in Kopenhagen.
In de zomer van 1956 kreeg de band een contract in Duitsland. Bassist Erik Clausen wilde niet mee naar Duitsland en bleef in Denemarken. Zijn plaats werd ingenomen door de 21 jarige “Basse” Mogens Seidelin. In Duitsland, Hamburg om precies te zijn, bleek van een contract echter geen sprake. Ze besloten daarom om een paar dagen in Hamburg te blijven, leefden op droog brood en sinasappelen en sliepen op banken in het station of in het park. Overdag liepen ze alle bars af hopend op een schnabbel. Het lukte om een contract te krijgen in één van de populairste restaurants in Sankt Pauli, de uitgaansbuurt van Hamburg. Ze bleven er tot begin september 1956 spelen, om vervolgens weer naar Denemarken terug te zullen keren. De band was ondertussen zo populair geworden dat er in verschillende plaatsen in Duitsland optredens werden gepland. Hun eerste “echte “ optreden in een theater was in het Duitse Itzehoe. Dat was in oktober 1956. Trompettist Larsen haakte op het laatste moment af en zijn plaats werd ingenomen door de Duitse trompettist Gerhard Vohwinkel.
Vohwinkel bleef bij de band toen deze terugkeerde naar Denemarken. Daar kreeg de band een platencontract bij Storyville, en werd de eerste LP met Vohwinkel opgenomen.
Vohwinkel heeft maar kort bij de band gespeeld. Kort voor kerstavond werd hij door de Deense vreemdelingenpolitie opgepakt en het land uitgezet. Verschillende trompettisten volgden hem op, waaronder de bekende Engelse trompettist Bob Wallis en de Deen Theis Jensen.
De band werd populair en er volgden optredens in diverse nachtclubs in Kopenhagen, waar ze vaak op de middag begonnen met optreden en daarna de hele avond en nacht doorspeelden. Ook in Zweden volgden optredens.
Op een winteravond in 1957 speelde de band in Cap Horn, toen een Amerikaanse cartoontekenaar, componist en zanger voor het blad Playboy een stuk schreef over de “Vikingen uit Denemarken” die onvervalste New Orleans en Chicago jazz speelden en dit beter deden dan menig Amerikaanse band. Dit artikel was de reden dat de band de naam veranderde in Papa Bue’s Viking Jazzband.
Een trompettist, die erg belangrijk voor de band is geweest, was Finn Otto Hansen. Hij was technisch briljant en zorgde ervoor dat de band een hoog niveau bereikte. De band was nu klaar voor Europa. Helaas was er in die periode weinig werk in Europa en ook in Denemarken waren er niet veel optredens. Om in hun levensonderhoud te voorzien hadden de leden allemaal een tijdelijk baantje.
Zo was Papa Bue een tijdje werkzaam in een schoenfabriek, Finn Otto Hansen, was smid, Jørgen Svare student Klassieke talen; “ Liller”, arbeider, Ib Lindschouw loopjongen en Mogens “Basse” Seidelin werktuigbouwkundig ingenieur in Zweden.
In het najaar van 1958 werd de eerste LP als Papa Bue’s Viking Jazzband opgenomen. Velen zouden er nog volgen. Het bekendste nummer van de band is en blijft “Schlafe Mein Prinzchen”. Er werden meer dan 1 miljoen exemplaren van deze plaat in Europa verkocht. Er volgden nog vele hits.
In 1959 toerde Papa Bue met zijn band door het land. De New Orleans legende George Lewis, de man wiens platen hij in de oorlog beluisterde, maakte deel uit van zijn band. Hij nam ook diverse platen met hem op.
De band speelde een nummer in een Deense film, werkte mee aan een Duitse film die “Jazzband-It" heet en speelde de titelsong voor de populaire Olsen Banden films.
De band maakte daarnaast nog platen voor reclame doeleinden, zoals een single voor een modezaak en een LP voor de Deense Metaalunie enz.
Een andere belangrijke man voor de band was de pianist, Jørn “Jønne”Jensen , die van 1955 t/m 1959 leider was van de Storyville Jazzband. Vanaf 1965 speelt “Jønne “ bij Papa Bue’s Viking Jazzband.

Het volgende fragment dateert uit 1981. De Papa Bue's Viking Jazz Band ( incl. Acker Bilk) speelt hier Sweet Georgia Brown. De leden van de band zijn: Ole Stolle trompet, Arne (Papa Bue) Jensen trombone, Acker Bilk klarinet (gastspeler), Jørn Jensen piano, Jens Sjølund bas en Søren Houlind slagwerk.

Er verschenen ruim 50 lp’s , daarnaast singels en EP’s en de laatste jaren uiteraard veel cd’s.
De band werd in Denemarken pas echt populair toen “Liller” in het Deens begon te zingen.
Arne Bue Jensen, Papa Bue, is momenteel de enige van de originele bandleden van 1956. Jørgen Svare heeft de band verlaten en speelt in een eigen jazzgroep, Siedelin en Lidschouw hebben de band ook verlaten. “Liller “verliet de band, kwam weer terug, om niet lang daarna weer te vertrekken. Hij ging een paar jaar solo spelen en is in 1993 overleden. Het is opmerkelijk dat na het vertrek van “Liller” nooit meer een banjoist bij Papa Bue’s Viking Jazzband heeft gespeeld.
Papa Bue is in Denemarken nog razend populair, hoewel zijn spel geen hoogstaand niveau meer heeft. Te vaak moeten de bandleden zijn muzikale tekortkomingen verbloemen, door zijn gevorderde leeftijd ( 79 jaar) en zijn lichamelijke aftakeling, tengevolge van het veel reizen, drank en sigaretten.

Rienus Kanning -
keepswinging@live.nl

ARNE (PAPA) BUE JENSEN Discografie.

Op deze pagina gewijd aan de muziek van Papa Bue vind je een uitgebreide discografie.

Een uitgebreide papieren disco is verschenen in de serie Eurojazz Discos no. 19. (Jan. 2006)
Papa Bue Discography - Gerard Bielderman



Retrospect
Papa Bue in Rotterdam Niels Henning Orsted Pederson String Swing Jacob Fischer Svend Asmussen Tivoli Big Band Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Keep Swinging News letter Keep Swinging Contributions

Leo Cuypers, tweevingerige pianist?

Wat is jouw favoriet? KEEPSWINGING.BLOGSPOT.COM 1000
START: To the latest blog Naar de laatste blog
NEDERLANDS-VLAAMS: ( To the English section with a contribution about a fifty years old recording by Papa Bue: Bogalusa Strut.)

LEO CUYPERS: Tweevingerige Pianist?

Eén van de Nederlandse pianisten uit de jaren zeventig, waar ik een concert van bijwoonde, was Leo Cuypers. Ik herinner me dat hij speelde op één van de concerten georganiseerd door Nieuwe Muziek in Middelburg. Leo Cuypers hoorde bij die musici, die speelden in de zgn. free jazz stijl, ook wel oneerbiedig piep-knars-knor muziek genoemd; muziek gespeeld door groepen als het Willem Breuker Kollektief en de ICP ( = Instant Composters Pool). Hij speelde o.a. mee in het Willem Breuker Kollektief en het Theo Loevendie Consort. In Zeeland maaktje hij vooral naam met zijn Zeeland Suite, dat hier in Zeeland in 1977 op locatie werd uitgevoerd. Ik heb daar al iets van verteld in een eerdere bijdrage, getiteld Leo Cuypers.

Ik kwam onlangs een LP van het Leo Cuypers Trio tegen, getiteld Corners, uitgebracht op het VARA JAZZ label. Het Trio bevatte Leo Cuypers aan de toetsen, Arjen Gorter op bas en Han Bennink op het slagwerk.

Deze plaat werd uitgebracht net nadat Leo Cuypers het Willem Breuker Kollektief verlaten had. In de uitgebreide beschrijving achter op de hoes geeft Wim van Eyle, één van de samenstellers van The Dutch Jazz and Blues Discography, een uitgebreid verslag over de opnamedag, maandag 20 juli 1981, toen deze plaat in de VARA studio 2 in Hilversum opgenomen werd. Deze trio opname is tamelijk uniek, omdat Leo Cuypers meer een "tweevingerige" solopianist was; tweevingerig, volgens de critici, maar Wim van Eyle weerlegt dat meteen in de eerste alinea: zijn solo's in stukken als Newborn en Bim Bam Beieren zijn een smak techniek, waarmee voornoemde kritici wel een heel eind het bos in gestuurd worden.

Leo, we gaan spelen als een echt jazztrio en we maken een Flanagan-achtige LP, schijnt slagwerker Han Bennink op voorhand gezegd te hebben. Han Bennink: Ik herinner zijn altijd opwindende voorstellingen waarin de slagwerker iedereen weer wist te verrassen met geluid. getoverd uit alles wat maar voorhanden was. Zijn optredens waren bijna altijd spraakmakend en hoogst interessant voor mijn broer en ik (als opgroeiende pubers). Hij is, nu 65 jaar meen ik, nog steeds actief in de moderne muziek. Ik kom tegenwoordig zijn naam nog wel eens tegen bij optredens met gerenomeerde Amerikaanse jazzartiesten, die hij toen begeleidde; ik was me daar toen niet van bewust.

Een aantal nummers vraagt om nadere toelichting, zoals Powel, uiteraard een verwijzing naar de legendarische bebop pianist Bud Powell en Newborn, dat verwijst naar Phineas Newborn Jr., ook zo'n legendarische pianist, bekend om zijn fabelachtige techniek. Bim Bam Beieren is in feite een walsje, maar krijgt Brubeckachtige ritmes mee en Badness Piece verwijst naar saxofonist Frank Wright, een Amerikaanse tenorsaxofonist, die toen in Parijs woonde, en die ik, naar ik me meen te herinneren, heb horen spelen ( ik vermoed in B-14 in Rotterdam). Leo Cuypers laat m.n. in de ballad Geraldine, horen, dat hij een uitstekend pianist is.
Ik ben blij tegen deze plaat aangelopen te zijn.

Hans Koert - keepswinging@live.nl

KEEPSWINGING.BLOGSPOT.COM 1000:
Wat is jouw favoriet? Stuur me de titel van jouw favoriete blog en win een Lonehill Jazz CD heruitgave van een paar mooie Frank Rosolino platen uit de jaren vijftig. Kies jouw favoriete bijdrage gekozen uit de 990 voorgangers en stuur mij de titel of link toe: keepswinging@live.nl

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl

What's your favorite? KEEPSWINGING.BLOGSPOT.COM 1000
Nederlands ( Naar het Nederlands-Vlaamse deel met een bijdrage over de tweevingerige pianist Leo Cuypers met zijn LP Corners )

BOGALUSA STRUT - PAPA BUE'S VIKING JAZZBAND

Arne Bue Jensen trombone and leader - Finn Otto Hansen on trumpet - Jørgen Svarre on clarinet - Bjarne Petersen on banjo - Mogens Seidelin on tuba and Ib Lindschow on drums.

Recorded on the 7th of November 1958

This Storyville EP (Extensive Play) SEP 367 has been discussed in a previous blog. The other three tunes: Nyboders Pris - When I Leave This World Behind and 1919 March were recorded five days later, on the 12th of November 1958.

The tune Bogalusa Strut was originally recorded by the New Orleans based trumpet player Sam Morgan in October 1927 for Columbia. Sam Morgan was an important New Orleans trumpet player who had a popular band playing in New Orleans between 1925 and 1932, when the orchestra was disbanded. There were but few bands in New Orleans that recorded during the 1920s and Sam Morgan's was one of them.

Click to enlarge. (negative image of cover)

It is said that Fate Marable, the New Orleans piano player who had his own orchestra, was once playing on the steamboat Capitol one times, alternating with Sam Morgan's Orchestra. He became so jealous about Sam Morgan's successes on stage that he disconnected one time the amplifier. When the audience discovered this they were furious ......

Sam Morgan Orchestra

It is remarkable that this tune was seldom recorded during the 78rpm era. I have some recordings from the 1980s and 1990s, played by bands like Papa Tom's Lamentation Jazz Band from Hamburg, Germany, Florida Hotel New Orleans Rascals ( The title of the band refers to the venue in Boskoop, om the western part of the Netherlands ( near Gouda), where the annual jazz meeting of Doctor Jazz was organized); the Belgium Fondy Riverside Bullet Band; banjo player Cynthia Sayer and from France, the great Le Petit Jazzband de Mr. Morel. And of course this 50 years old version of Papa Bue's Viking Jazz Band.

What a great cover!

Hans Koert - keepswinging@live.nl

KEEPSWINGING.BLOGSPOT.COM 1000

This daily Keep Swinging blog will reach its 1000th contribution within two weeks. To celebrate this I love to repost some old favorite blogs. Please inform me what your favorite contribution is. I love to give a great Frank Rosolino album released by Lonehill Jazz to one of you, so please, send me your favorite.Send it to: keepswinging@live.nl

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl