Slim Gaillard en Slam Stewart - Slim and Slam, zo als ze zichzelf noemden, waren in 1938 populair in en rond de clubs in 52nd street in New York City en, ontdekt door Marty Palitz, producer bij Vocalion, mochten ze hun repertoire, dat bestond uit liedjes met meestal onzinnige teksten, voor Vocalion opnemen. Wie kent niet hun Flat Foot Floozie with one Floy Joy, dat een hit werd in 1938. Ons Amsterdamse duo Johnny and Jones ( Nol van Wesel en Max Kannewasser) namen het hier op in 1938 en het werd één van hun eerste hits op Decca. Laguna oreeney - Laguna orooney - laguna oreeney - Lyin' in the sun and havin' fun of een nonsense zinnetje als Plppity pippity pippity Pop, Goes The Motor-sickle zullen heel wat jazzfans afsluiten met twee uh uh's.
Op 9 november 1938, gisteren 70 jaar geleden, bezochten ze de opname studio in New York om vier titels voor Vocalion op te nemen:
SLIM AND SLAM: Slim Gaillard gitaar en zang - Slam Stewart bas en zang met Kenneth Hollon op tenorsax, Sam Allen op piano, Pompey "Guts" Dobson op slagwerk. Opgenomen voor Vocalion in New York City op 9 november 1938. Dopey Joe - Sweet Safronia - It's Gettin' Kinda Chilly - Buck Dance Rhythm
Op dit laatste nummer tapdanced, volgens de boeken, Slim Gaillard zelf.
Ze kregen voor deze 70 jaar oude opnamen versterking van een trio, waarmee ze al eerder dat jaar platen hadden opgenomen. Kenneth Hollon speelde tenorsax in bands als die van Hal Hunter en introduceerde Billie Holiday op één van haar eerste optredens begin jaren dertig. Hij zou later, in 1939, ook meespelen op haar beroemdeStrange Fruitopnamen voor Commodore: een schitterend nummer, qua muziek uiteraard - het gegeven dat wordt bezongen is natuurlijk walgelijk.
De vier nummers, die op die gedenkwaardige sessie werden opgenomen zijn alle vier lichtvoetig en onderhoudend - gespeeld in een stevig ritme met de zo typische gestreken bas, meegehummed door Slam Stewart zelf, een scheurende saxofoon, een swingende gitaar ... : Dopey Joe (from Baltimore), (Say Hey Hey) Sweet Safronia, (Man, it's really cold ........) It's Gettin' Kinda Chilly en Buck Dance Rhythm.
De tapdance op het laatste nummer werd, volgens Kenneth Hollon ( en die was er immers zelf bij), niet door Slim Gaillard uitgevoerd, maar door één van de aanwezige fans, die zelfs meegingen naar plaatopnamen. Uiteraard is dit 80 jaar later niet meer na te gaan. Slim Gaillard kon, overigens, goed dansen. Jerry uit Amsterdam wees me op een fragment uit de film Hellzapoppin' uit 1941, waar Slim Gaillard op de piano te horen is, samen met zijn compaan Slam Stewart op de bas hetgeen uitloopt op één groot dansfestijn. Een prachtig stukje om kennis te maken met de muziek van beide heren.
Een schitterende stukje danswerk. Overigens - de muziek van Slim en Slam, jive music - rhythm & blues en rock and roll avant-la-lettre hoort m.i. vooral in het vakje amusementsmuziek. Je hoeft er niet voor gestudeerd te hebben om ervan te kunnen genieten - het is vrij pretentieloze muziek, maar daarom niet minder leuk om te beluisteren.Toch, als je de vier nummer, die 70 jaar geleden gemaakt werden, beluistert, lijken ze alle vier veel op elkaar; hetzelfde ritme - de zelfde dreun - dezelfde solo's. Ik vond een compilatie van Slim en Slam nummers, aan elkaar geplakt door iemand, die beweert de nummers van Slim en Slam te haten, omdat ze allemaal hetzelfde zijn: or Why I Hate Slim and Slam. Hij heeft een aantal nummers gelijktijdig onder een filmfragment van Slim en Slam geplaatst en .......... eerlijk is eerlijk ......... beoordeel het zelf maar !
Maar ja, kreeg ik voor de voeten geworpen: is dat ook niet zo met de muziek van Fats Waller? van de Hot Club du France? van Thelonious Monk? Voor iemand die oppervlakig luistert kan dat wellicht een conclusie zijn ...........Bedankt Jerry voor je suggestie. Hans Koert -keepswinging@live.nl
KEEPSWINGING.BLOGSPOT.COM 1000
Binnen nu en tien dagen, bereikt deze dagelijkse Keep Swinging blog haar 1000ste bijdrage. Stuur me de titel van jouw favoriete blog en win een Lonehill Jazz CD heruitgave van een paar mooie Frank Rosolino platen uit de jaren vijftig. Als je dat nog niet gedaan hebt - weet dat deze week je laatste kans is. Kies jouw favoriete bijdrage gekozen uit de 990 voorgangers en stuur mij de titel of link toe:keepswinging@live.nl
A few weeks ago I posted a contribution, titled Tin Pan Alley Cats: A Censored Eleven Cartoon. This cartoon, which contained a parody of the US jazz piano player Thomas Fats Waller fascinated me.
It was one of a series of eleven cartoons that were banned by the US authorities in the 1960s because it contains elements of ingrained prejudices and discrimination about African-Americans and jazz music. It is a warning to John the Plumper, or whatever his name might be, to stay away from drinking, wild women and thrilling music ( Jazz music of course). The music in the cartoon film is great and played by an unknown band. Peter, a visitor of this blog and a musician, wondered what tunes were played on the film, especially a track in the middle of the film, a rather fast tune somewhere between 2 minutes 40 and 4 minutes 30 seconds. I'll repost the fragment below.
Can some help Peter with the title of the tune to be heard, between 2 minutes 40 and 4 minutes 30 and, that would be great, also the words and chords. He loves to put it on his repertoire. Hans Koert - keepswinging@live.nl
KEEPSWINGING.BLOGSPOT.COM 1000 This daily Keep Swinging blog will reach its 1000th contribution within ten days. To celebrate this I love to repost some old interesting and favorite blogs. Please inform me what your favorite contribution is. I love to give a great Frank Rosolino album released by Lonehill Jazz to one of you, so please, send me your favorite. I you haven't done it - do it today. This week's your last chance. Send it to:keepswinging@live.nl
Slim Gaillard and Slam Stewart in duo: Slim and Slam, as they labeled themselves, where rather popular in the New York clubs in 1938 and Vocalion made several recordings with this popular duo, known for their nonsensical novelty pieces. Their Flat Foot Floozie with one Floy Joy, became a hit in 1938 ( the Dutch duo Johnny and Jones ( Nol Van Wesel and Max Kannewasser recorded this tune in 1938 as their first Decca recording ). Ever heard the song text: Laguna oreeney - Laguna orooney - laguna oreeney - Lyin' in the Sun and Havin' Fun or the nonsensical quote: Pippity Pop, Goes The Motor-sickle; Phrases one never forgets!Slam plays the bowed bass.
On the 9th of November 2008, today 70 years ago, Slim and Slam recorded four sides for Vocalion:
SLIM AND SLAM: Slim Gaillard guitar and vocal - Slam Stewart bass and vocal with Kenneth Hollon on tenor saxophone - Sam Allen on the keys and Pompey "Guts" Dobson on drums.
Recorded for Vocalion in New York City on the 9th of November 1938. Dopey Joe - Sweet Safronia - It's Gettin' Kinda Chilly - Buck Dance Rhythm
According the discographies Slim Gaillard tap-dances on the last title.
Seventy years ago they recorded four tunes accompanied by three musicians, mentioned above. Kenneth Hollon played the tenor saxophone in bands like Hal Hunter's in the early 1930s and introduced Billie Holiday for one of her first public appearances. He would be one of the musicians that accompanied her on the "great"Strange Fruitrecording for Commodore; "great"?The song, not the subject of the song of course.
Slim Gaillard: guitar player and vocalist, but also active on the piano.
The four tunes on this session, all Gaillard compositions, are light-footed and entertaining - played in an up-tempo with a screaming saxophone; the typical bowed bass and Slam vocalizing the tones to play; and a swinging rhythmical guitar: Dopey Joe (from Baltimore), (Say Hey Hey) Sweet Safronia, (Man, it's really cold ........)It's Gettin' Kinda Chilly and Buck Dance Rhythm - all with nonsensical lyrics. The tap-dance in the last tune, credited to Slim Gaillard in the books, was not done by Slim, but by one of the fans in the recording studio, Kenneth Hollon remembered 35 years later ....... Well he was in that studio, so why should we question the correctness of the story? Slim Gaillard was a good dancer after all. Jerry pointed me to a film fragment from the film Hellzapoppin' from 1941, in which Slim Gaillard is to be heard on the piano, together with his companion Slam Stewart on the bass; a great fragment to introduce you to their music.
A great dance party .......... By the way - the music of Slim en Slam, jive music - rhythm & blues and rock and rollavant-la-lettre should be labeled as amusement or vaudeville music. It's entertaining and you don't need to have a music's degree to understand it. Great to listen to, but if you listen to the four songs of this 70 years old recording session it seems as if they all have the same drive - the same sound - the same melody - the same key. I found a compilation by a guy who says that he hates all Slim and Slam music, because they all sound the same. He took a fragment of a Slim and Slam performance and posted some songs simultaneous in the film. Listen to it and .......... to be honest? ........ well judge yourself.
This daily Keep Swinging blog will reach its 1000th contribution within two weeks. To celebrate this I love to repost some old favorite blogs. Please inform me what your favorite contribution is. I love to give a great Frank Rosolino album released by Lonehill Jazz to one of you, so please, send me your favorite. I you haven't done it - do it today. This week's your last chance. Send it to:keepswinging@live.nl
In de jaren zestig begonnen reclamebureaus huishoudens te benaderen met de modernste reclamecampagnes, zoals het versturen van gramofoonplaatjes, die de klant moesten verlokken hun product te kopen. Deze gramofoonplaatjes moesten, uiteraard, heel dun zijn, om, goedkoop, als brief verstuurd te kunnen worden. Deze flubberplaatjes, zoals wij ze noemden, waren klankdrukken, voornamelijk gemaakt door Sound for Industry uit Engeland of onze eigen Rotterdamse Sonopresse. Ook North State, een toendertijd bekend sigarettenmerk probeerde hun klanten te verlokken met zo'n plaatje, gezongen door Rita Reys met het North State Huisorkest. Er was hier geen sprake van een verhullend pseudoniem, want zowel op de hoes als op de foto warenzowel Rita Reys als de Dutch Swing College Band duidelijk genoemd.
Deze plaat is uitgegeven op de dag dat North State in Nederland in de nieuwe internationale verpakking verkrijgbaar werd gesteld. Wij hopen dat deze plaat u evenveel genoegen zal schenken als North State, de zachte geurige Amerikaan.
In die jaren zestig werd er nog volop reclame gemaakt voor het roken van sigaretten - een toen algemeen geaccepteerd genotmiddel. Hoewel hier nergens expliciet genoemd of afgebeeld, werd jazzmuziek vaak geassocieerd met rokerige jazzclubs, waar een zwaar zwetende trompettist met rokende sigaret in de hand, met toegeknepen ogen vanwege die rook, een spetterende solo ten uitvoer brengt. Roken hoorde bij jazzmuziek, zoals overigens ook alcohol en drugs. Zonder al die genotsmiddelen, werd gesuggereerd, viel er weinig te genieten bij deze muziek.
In deze Keep swinging blog heb ik al eerder over dit soort reclameplaatjes geschreven in een bijdrage getiteld: Klankdrukken.
Op het flubberplaatje vier nummers, alle opgenomen in Den Haag op 31 juli 1963 en ook terug te vinden op de bekende LP Rita Reys and the Dutch Swing College Band: Jazz Sir That's Our Baby ( Philips 433284PE) (let op de woordspelingen in de titel) De Dutch Swing College Band bestond in die dagen uit Ray Kaart op trompet, Dick Kaart op trombone, Peter Schilperoort op klarinet, Arie Ligthart op banjo en gitaar Bob van Oven op bas en Lu Ssanet ( eingelijk heette hij Louis de Lussanet ) op slagwerk. Rita Reys, uiteraard, nam de zang voor haar rekening.
Ik vond een fragment waar je kunt kijken en luisteren naar Rita Reys met haar Dutch Swing College Band, die het nummer After You've Gone vertolkt.
KEEPSWINGING.BLOGSPOT.COM 1000:Wat is jouw favoriet?
Binnen nu en veertien dagen, bereikt deze dagelijkse Keep Swinging blog haar 1000ste bijdrage. Stuur me de titel van jouw favoriete blog en win een Lonehill Jazz CD heruitgave van een paar mooie Frank Rosolino platen uit de jaren vijftig. Als je dat nog niet gedaan hebt - weet dat deze week je laatste kans is. Kies jouw favoriete bijdrage gekozen uit de 990 voorgangers en stuur mij de titel of link toe:keepswinging@live.nl